-
Te dronken om de hond uit te laten
Ik was op weg met de auto om Zijne Kleine Koninklijke Hoogheid (ZKKH) op te halen uit het kinderdagverblijf. En nee, dat kan niet lopend, zeg ik er maar vast bij. Anders krijg ik misschien weer commentaar. Wij willen voor de kleine namelijk het beste kinderdagverblijf van Nederland en dat is redelijk ver weg. Terwijl ik mijn woonwijk uit reed, zag ik een man naast een geparkeerde auto in elkaar zakken. Ik stopte en draaide het raam open.“Gaat het?” informeerde ik.“Nee…” zei hij, terwijl hij zich moeizaam aan de auto overeind trok. Rond zijn voeten speelde een Friese Stabij enthousiast met een stokje, dat telkens uitnodigend voor het baasje werd neergelegd.…
-
Het ongelooflijke weerzien met een oud bureau
Soms neemt het toeval grappige vormen aan. Mijn vader had eens een groot eikenhouten bureau. Dat had hij naar huis gesleept vanaf zijn werk. Met een bakfiets veronderstel ik, want een busje huren behoorde in die tijd (rond 1960) voor hem niet tot de mogelijkheden. Hij had geen rijbewijs.Ik vraag me zelfs af of het in die tijd überhaupt al mogelijk was om busjes te huren. Het bedrijf waar hij werkte als grafisch ontwerper (wat toen gewoon tekenaar heette) schakelde over van houten ‘bureaux’ op stalen ‘buro’s’. Het personeel mocht van de directie het afgedankte spul overnemen voor privé-gebruik, misschien wel in de verwachting dat ze thuis nog een beetje zouden doorwerken. Dat…