-
Een verjaardag en een nagedachtenis
Elk jaar op 4 mei vier ik twee dingen: de verjaardag van mijn zoontje, ZKKH, en de nagedachtenis van iemand die ik nooit persoonlijk heb gekend, Art Wolff. Art heette eigenlijk Abraham, maar dat vond hij blijkbaar niet zo’n coole naam. Hij noemde zichzelf Art of Athur. Hij was de beste vriend van mijn oom. Allebei volgden ze een meubelmakersopleiding. De joodse Art was volgens de overlevering een bijzonder aardige jongen die vaak over de vloer kwam in het gezin waarin mijn oom en mijn moeder opgroeiden. Uiteindelijk trokken ook beide gezinnen wel met elkaar op. Art is een bijzonder geliefde huisvriend geweest. Een beladen briefkaart Mijn moeder kon bijna…
-
Verbied Mein Kampf altijd
Over het algemeen ben ik niet zo voor het verbieden van zaken. Maar soms kan verbieden een functie hebben. Het verbieden kan dienen als ‘statement’, als stellingname. Zoals in het geval van Hitlers ‘Mein Kampf’. Het is galeriehouder Michiel van Eyck van de Totalitarian Art Gallery namelijk opnieuw gelukt de aandacht op zijn toko te vestigen, lees ik in Het Parool. Wederom met een exemplaar van Hitlers verwerpelijke boek. Dit keer is het een uiterst zeldzaam exemplaar, want uitgevoerd met zilverbeslag en barnsteen. Ja, ‘der Adolf’ wist wel hoe je een vlag op een modderschuit moest zetten.En dus brandt nogmaals de discussie los of dit boek zomaar verkocht mag worden…
-
Ter voorkoming van psychopaten
Voor steeds meer mensen in dit land is de Tweede Wereldoorlog iets waar je maar niet meer teveel over moet zeuren. Is mijn indruk. Op sociale media kom je af en toe grappen tegen over de de Holocaust. Moet kunnen, zeggen ze dan, het is al zo lang geleden. Het zijn vast mensen die niemand in hun familie hebben die is omgekomen of omgebracht in de oorlog, die niemand hebben om te herdenken. Toch zou het ook voor die mensen goed zijn om zich eens voor te stellen hoe het zou zijn als in je straat bijvoorbeeld zomaar hele gezinnen worden weggevoerd. Ineens is dat huis verlaten, leeg en zonder…