2014: Je bent een travestiet of je bent het niet

Vorige week zag ik in mijn Facebook-tijdlijn een vrouw met een baard voorbij komen. Meerdere malen zelfs. Zij bleek het Songfestival te hebben gewonnen. Diverse columnisten die zich normaal niet verwaardigen ook maar een letter te wijden aan zoiets banaals als een Songfestival, schreven er in de dagen daarna gretig over. Niettemin waren zij unaniem van mening dat de baarddame, zich noemende Conchita Wurst, niet uitsteeg boven het niveau van een kermisattractie. Opmerkelijk vond ik zelf het spanningsveld tussen de chique voornaam en de banale achternaam. Ik schreef al eens eerder over dit verschijnsel, maar dit terzijde.

In vrouwenkleren

De vrouw met de baard bleek eigenlijk ‘gewoon’ een man met een baard in vrouwenkleren. Bij de Oostenrijkse belastingdienst weten ze hem te vinden onder de naam Thomas Neuwirth. Hij doet al een paar jaar een travestietenact.

Conchita kon mij niet bekoren. Sommige mensen zagen er een statement in tegen de homofoob Poetin, anderen vonden het gewoon dapper. Ik vond het aanstellerij en aandachtsgeilerij. Maar goed, als je daarmee het Songfestival kunt winnen, wil ik daar wel begrip voor hebben.

Dapper

Dapper is het pas wanneer je als baardvrouw het alledaagse leven trotseert. In mijn vroegere buurt was zo’n ‘vrouw’. Een al  tamelijk oude man met een lange grijze baard, gekleed in een allegaartje van voddige dameskleren.
Ik zag hem gewoon door Albert Heijn scharrelen of op de tramhalte staan.
Kijk, dan maak je pas écht een statement als travestiet, dan lééf je ervoor! Je bent een travestiet of je bent het niet! Conchita is het niet, de sjofele baardvrouw uit mijn vroegere buurt is het wel. Of ze zingen kan weet ik niet.
Doet er ook niet toe: hulde voor haar.

Laatste revisie op 24 januari 2021.