Ik huil nog even verder
Mijn hart kromp samen bij het zien van het kleine dode jongetje op de vloedlijn. Hij had zijn nette broekje aan, zijn nieuwe schoentjes. Hij lag op zijn buik, de armpjes langs zijn lichaam, de vingertjes gekromd. Als hij in die houding thuis op de bank had liggen slapen, zou het vertederend zijn geweest. Kinderen zijn op deze leeftijd juist het meest ontroerend.
De zee likte nog troostend aan z’n gezichtje, maar er viel niets meer te troosten. De tranen sprongen in mijn ogen, want ik heb zelf een klein schattig jongetje van anderhalf jaar. Een jongetje dat ook zulke leuke broekjes en schoentjes draagt. Dan komt zo’n beeld extra hard binnen. Hij ligt daar zo eenzaam, zo onschuldig, een ongewild symbool van falende menselijkheid.
Zo zal het iedereen zijn vergaan die de foto’s van het Syrische jongetje Aylan heeft gezien. Cynisch kun je zeggen dat de winnaar van World Press Photo nu al bekend is. Je moet het maar kunnen, neerhurken bij het kleine jochie en vanuit diverse invalshoeken je foto’s schieten.
Geen emoties toegestaan in het debat
Nu al zijn er columnisten en journalisten die het niet kunnen laten om de werkelijkheid rond deze foto’s voor ons te gaan duiden. Want we mogen ons in het vluchtelingenbeleid natuurlijk vooral niet laten leiden door emoties. Nee, ja, natuurlijk, verschrikkelijk, schokkend, heel verdrietig, dat arme kind, maar…
Theodor Holman, columnist bij het Parool, vindt het stom dat ouders met hun kinderen in zo’n klote rubberboot de zee op gaan.
Ebru Umar begint op GeenStijl college te geven hoe fout het is van al die mensen om naar Europa te willen vluchten, want ‘daar wordt niemand gelukkig van’. Er zit ook een teneur van ‘eigen schuld’ in het verhaal, want het gezin was opgestapt in Turkije en dat is een veilig land. Er viel niets te vluchten. En die foto mag geen ‘game changer’ worden bij het vluchtelingenbeleid.
Arnold Karskens verwijt de vader van het jongetje dat hij wél 5000 dollar kon betalen voor de overtocht, maar dat hij geen 5 dollar overhad voor een zwemvestje voor het kind.
Dat die zwemvestjes zeer waarschijnlijk in die omstandigheden al lang zijn uitverkocht komt niet in zijn hoofd op. De vader meldt overigens dat ze nep-zwemvesten hadden gekregen.
Niet hier!
En zo draaien deze lieden zich verbaal in allerlei bochten, met ‘onthullende’ reportages, diepgravende beschouwingen, cynische columns. Eigenlijk om slechts één punt duidelijk te maken: wij willen die mensen niet in Europa! Daarbij wordt voor het gemak over het hoofd gezien dat wij door internationale verdragen stomweg verplicht zijn om vluchtelingen uit oorlogsgebieden op te nemen.
Natuurlijk is het vluchtelingenprobleem een zeer gecompliceerde zaak. Het is niet eenvoudig om rechtvaardige oplossingen daarvoor te vinden. De Europese landen moeten echter laten zien dat ze zich tot het uiterste inspannen om mensen uit oorlogsgebieden te helpen, ook ter plekke. Want wanneer er onschuldige peutertjes dood in de vloedlijn liggen, hebben wij niet genoeg ons best gedaan. Ik huil nog even verder.
Laatste revisie op 5 februari 2019.
Arnoud Hugo
Schrijft op Arnoud Hugo en Amsterdam Centraal. Vader ZKKH. Wanneer tijd over: schrijven, muziek, voorlezen, redactie Amsterdam Centraal.
13 Reacties
CiNNeR
Wat mij nog steeds verbaasd is dat er een vorm van massahysterie is ontstaan na deze foto, terwijl er al verschillende hartverscheurende foto’s veel eerder dit jaar zijn langs gekomen waar mensen toen nog niet erg warm of koud van werden blijkbaar. Een meisje van twee, drijvend in het water. Kwam mee met dezelfde vluchtelingenstroom die al heel lang aan de gang is, overgeleverd aan dezelfde kloterige mensensmokkelaars, dood drijvend in dezelfde zee. Wat maakt dat mensen nu plotseling de schellen van de ogen zijn gevallen, rijkelijk laat.
Het woord massahysterie gebruik ik bewust. Mensen die aan het inzamelen slaan zonder te weten of vluchtelingen dat nodig hebben of nood hebben voor iets anders om dat tegen alle adviezen van vluchtelingenwerk zelf te willen gaan brengen. BNers die half schreeuwend en half huilend in praatprogramma’s verschijnen omdat zij plots inzien dat het écht heel verschrikkelijk is om vluchteling te zijn en elke gemiddelde burger als PVV stemmende hufter beschouwen. Welkomst comité’s die liederen zingen om vluchtelingen welkom te heten alsof ze een kleuterklasje terug van schoolreisje komen halen.
En inderdaad, dat mensen individueel pijn in hun hart krijgen van deze foto, maakt nog niet dat het verstandig is beleid op emotie te baseren. Het gaat om een volksverhuizing inmiddels. In Duitsland halen ze volgende maand de miljoen vluchtelingen en hier kunnen we er zeker meer opvangen maar minder dan er hierheen zullen blijven komen. Ondertussen doen we daar nog altijd nagenoeg niets.
Schaar me overigens verder achter Johnn. Het blijft een afschuwelijk verhaal, niemand zal het deze vader gunnen zijn familie op deze wijze kwijt te raken. Maar waarom is het dan onze verantwoordelijkheid dat iemand die reeds twee jaar is opgevangen en een huis en werk heeft, besluit een absurd risicovolle overtocht te wagen?
Arnoud Hugo
Ik ben het met je eens. Alleen wat dat laatste betreft: mensen nemen niet altijd verstandige beslissingen. De man is een Koerd en stond ook in Turkije onder druk, zo las ik. Het is de taak van Europa om veilige vluchtroutes in te stellen, zodat mensen niet over zee hoeven in rubberboten. Daarnaast moet de opvang goed georganiseerd worden, waar direct aan de poort al wordt geselecteerd wie voor opvang in aanmerking komt en wie niet. Mijn punt is vooral: wanneer er dode kinderen in zee drijven of aanspoelen, doet Europa niet genoeg (geldt natuurlijk ook voor volwassenen, maar daar ging het stuk niet over).
JOHNN
Ja maar…
Waarom moet ik in een kamp? Ik bedoel in het kamp van de gevoelige bn-ers, of in het kamp van de grimmige poortwachters… of bedoel ik het kamp van ”opvang in de regio”? (Buma, Rutte)
Ik wil niet in een kamp van koorzangers, maar zelfstandig blijven denken over een eigen oordeel.
Via Elsevier kom ik in dit individuele geval bij de waarheid: vader was al langer dan 2 jaar in Istanbul en had werk als kapper. Er was een suikertante in Vancouver (Canada) die voor vader het geld voor implantaten voor zijn in Syrië uitgeslagen tanden probeerde te sturen.
Ik hoorde een interview van Canadese TV met die Syrische (nu Canadese) suikertante. De transacties waren beknot, ze mocht maar 1000 dollar per maand overmaken, dus dat duurde te lang. Visum voor Canada werd geweigerd, toen kwam het idee om mee te liften in de vluchtelingen-hype. Vanuit Europa om een visum voor het hele gezin voor Canada te vragen. Het deel van het al verstuurde geld werd gebruikt om zich te scharen onder de wanhoopsreizigers uit Turkije naar Kos.
Krankzinnig plan om daarin de levens van vrouw en kinderen te riskeren. Man is te beklagen, om zijn verlies, maar vooral om zijn levenslange zelfverwijt. Evenals de rouwende tante in Canada.
Er zullen ongetwijfeld nog heel wat meer onverantwoordelijke vaders in de migrantenstroom meevloeien. En individuele avonturiers. Daarover maak ik mij zorgen. En over de aantallen. Want ze komen allemaal uit conflictgebieden. Met een ”ruimhartig” toelatingsbeleid zullen we ook hun conflicten importeren. En we weten welke methoden ze hebben geleerd hoe conflicten op de eigen manier te beslechten.
Arnoud Hugo
Lees even op De Joop. Dan blijft er weinig over van dat Elsevier-epistel. Er klopt namelijk niets van dat verhaal.
JOHNN
Beste Arnoud, je bent bewogen, natuurlijk, ik ook.
Jij bent een intelligente vooral verantwoordelijke vader, dan reageer je primair op het drama van zo’n onnodige wrede dood van dit prille jongetje. Daarin verschillen we niet, ook ik kan erover in tranen zijn, maar ik stop niet in tranen.
Het is GeenStijl vs Elsevier, zal de waarheid ergens in het midden liggen? Ik beluisterde de tante met beeld in de video, ik hoorde niets waarmee ik het verhaal in de Elsevier compleet onderuit kan halen, wat Joop wel meent te kunnen doen. We kunnen de marteling waarbij iemand zijn gebit wordt geruïneerd er wel uitlichten en uitvergroten, ik blijf toch liever nuanceren.
Die mishandeling in Kobani was niet gisteren of dit jaar. En er zijn zat mensen die met een kunstgebit leven, valt te doen ook al ben je nog geen vijftig. De risico’s om met vrouw en kinderen in een speelbootje met peddeltjes de open zee op te gaan staan in geen verhouding. Des te hartverscheurender dat twee jochies en een vrouw onterecht op hun goed vertrouwen zijn opgeofferd.
Al die mensen die in opblaasbootjes naar Kos oversteken zijn min of meer krankzinnig, maar zoiets is alleen begrijpelijk als ze dat doen onder een achtervolgende kogelregen. Maar daar aan dat West-Turkse strand vallen geen schoten, daar liggen overdag gewoon mensen in de zon.
Henk van S tot S
Quote:
“Het is GeenStijl vs Elsevier, zal de waarheid ergens in het midden liggen? ………………enz.”
Ik zie die hele “toestand” met de vluchtingen en de toestanden rondom de toelating anders:
Humaniteit vs egoïsme!!!
JOHNN
Beste Henk, ik mag hopen dat jouw reactie met 3x !!! niet persoonlijk bedoeld is. Want zonder verder commentaar treft die mij nogal beledigend.
Ja, de EU als ‘verbond’ dat al jarenlang geen gezamenlijke greep op de migrantensituatie kan vinden zou je van egoïsme kunnen beschuldigen, evenals de verschillende individuele EU naties die vooral de lusten, maar liever niet de lasten van het lidmaatschap willen genieten. Ook Nederland. Maar daar gaat het niet om in mijn quote die je aanhaalt.
Ik vind het zo triest dat na zoveel jaren van machteloosheid (of wegkijken?) nu opeens dit ene jongetje wordt opgeheven tot een icoon van onze ‘schuld’. Waarom nooit een van de kinderlijkjes uit Mali? Waarom geen doodgestoken jongetje uit Darfur? Er zijn er genoeg geweest. Waarom geen doodgebloed Jezidi meisje na langdurige groepsverkrachting? Nee, een jongetje dat zijn vader vertrouwde die hem tot twee keer toe in het relatief veilige Turkije (we gaan er als Nederlanders massaal op vakantie) in een wankel opblaasbootje zet om de oversteek naar Kos te maken.
En nu al is de World Press Photo 2015 Award prematuur uitgeroepen voor de Turkse fotografe die de mazzel had als eerste het dode jochie op het strand te zien liggen. Ze loopt binnen op royalties, interview en ‘sound-bite’ opbrengsten.
Het woord ”egoïsme” wordt in dit verband wel erg selectief gebruikt,
Op Merkel als Duitse drukt de erfschuld van WOII. Er werd haar al verweten dat ze te onzichtbaar was en onvoldoende een humanitair standpunt naar voren bracht. Om de impasse van het steeds maar alleen vergaderen, vergaderen, vergaderen, in Brussel te doorbreken heeft zij zich toen duidelijk menselijk uitgesproken. Dat wordt nu als vrijbrief begrepen. ”Germany, germany, germany” scanderen de migranten in Hongarije. Komt Budapest wel goed uit: liever kwijt dan rijk. De vrije instroom via Oostenrijk is niet te stuiten. Maar ik vrees dat veel Duitsers het in de komende maanden als een dijkdoorbraak gaan ervaren. Merkel gaat het moeilijk krijgen, triest: bedoelt ze het goed, krijgt ze voor straf de hele massa.
Humanitair helpen is een mensenplicht, maar er zijn grenzen. Vrijheid, gelijkheid en broederschap, we willen het steeds weer, het lag zelfs aan de kern van het communisme. Door menselijk onvermogen storten de idealen steeds weer in.
Henk van S tot S
@Johnn.
Ik haalde jouw quote aan, om te zeggen dat het niet een toestand tussen een een TMG-vodje en een “neo-liberaal”-persverschijnsel is, maar dat het wat dieper ligt.
JOHNN
Henk, ik begrijp je wel, daarom ben ik niet boos, wees alleen svp wat voorzichtig met !!! als je iemand citeert.
Wel ben ik boos over de waterscheiding die er wordt gecreëerd tussen mensen die zich op hun humanitaire houding beroemen en mensen die onverkort het islamofobe wildersstandpunt aanhangen.
Die sfeer van ”als je niet vóór me bent dan ben je de vijand” bevalt me totaal niet en ik zie die ontstane opsplitsing als een gevaar voor de rust in het land. In Duitsland en ook in de andere nw europese landen.
Er lopen mensen te hoop om hulp en solidariteit met migranten te tonen, je ziet ze op de stations van Frankfurt en Dortmund. Buiten op het plein staan groepen die als ‘neo nazi’s’ bestempeld worden. Er tussenin MEcordons. Daar wil je toch ook niet bij horen. Zeker als je bedenkt hoeveel er bij zijn om hun doorzichtige politieke motieven.
De meeste mensen zie je niet, noch op het station noch op het plein ervóór.. De meerderheid is gewoon thuis, ze hebben geen politieke motieven om zich bij de ene of de andere groep te willen manifesteren. Maar ze zijn de zwijgende meerderheid en die is bezorgd, Ik ook.
Het midden-oosten is de bakermat van de menselijke beschaving. Daar tegenover is Europa nog jong. Niet tegenstaande hun voorsprong in de geschiedenis is het middenoosten nog altijd een poel van agressie en oorlog voeren gebleven. Dat geeft te denken. Humaan willen we zijn, maar we moeten wel oppassen met het onderscheid tussen slachtoffers en daders. Overal vind je klootzakken, zo ook Hongaarse taxichauffeurs die Syriërs voor 500 euro van Budapest naar de Oostenrijkse grens rijden.
Alleen zo’n dood kindje op de vloedlijn heeft nog schone handen.
Melissa
Had het niet beter kunnen verwoorden, bravo. Heb er zelf dagen buikpijn van.
Truus Venema
Ik hul met je mee en vind dat de oorlogsvluchtelingen opgevangen en geholpen moeten worden. Maar wie ik niet wil helpen zijn die mensen (meest mannen), die om economische redenen hiernaar komen en daar zit het gevaar. Help eerst de gezinnen en ouderen, omdat ik niet het idee heb dat deze groep die hele reis, meest lopend en met gevaar voor eigen leven en dat van hun kind(eren), gemaakt hebben wegens de economie in hun land.
Tinie
Ik weet niet wat ik zeggen moet…
Anonymous
Ik zeg in Turkije waren ze veilig. Echte vluchtelingen oké. Maar hoeveel van die IS mensen komen mee? Over een paar jaar lopen wij hier in het vrije westen onder hun dwang. Wat voor toekomst krijgen onze kinderen? Dat maakt me bang.