Elke keer wanneer ik in een groentewinkel sta, denk ik terug aan Irmgard. Wat zou er van haar zijn geworden? Twintig jaar geleden werkte zij bij de groenteman die ik toen had.Irmgard was lelijk. Bijzonder lelijk.Zij was jong en bleekjes stralend, maar helaas klein en grof van postuur en daarbij tamelijk gezet. Haar pukkelig vollemaansgezicht werd voor éénderde verduisterd door een bril met dikke getinte glazen.Niettemin leek zij haar lot opgewekt te dragen en zich met haar kansloos uiterlijk te hebben verzoend. Slechts af en toe, wanneer een knappe man zojuist de winkel had verlaten, betrapte ik haar op een dromerig staren… Ik ben niet zo aardig Ik kuchte dat…