Vorige week zondag gaf mijn vijftien jaar oude, donkerblauwe Toyota Corolla de geest. Een blauwig wolkje ontsteeg de motorkap, bleef daar nog even hangen ten afscheid en dreef vervolgens de weilanden bij Breukelen in.De man van de wegenwacht kon slechts de dood constateren. Tegen beter weter weten in zei hij: “Start eens even…”, om vervolgens direct de motorkap met een moedeloos schouderophalen te laten dichtvallen. Ik wist meteen: da’s foute boel.Het was ook echt begrafenisweer. Loodgrijze wolken, vlagen felle regen, harde wind, schuilen in de bus van de ANWB-man. Een vaas nepbloemen Zoveel herinneringen worden daar ineens de bergingswagen opgesleept. Volgens het woordenboek is ‘auto’ mannelijk, maar deze wagen was…