Ineens moet ik van Facebook af. Anders ben ik een onnozele sufferd. Iemand die niet in de gaten heeft dat al zijn gegevens grootschalig misbruikt worden, dat bedrijven zonder zijn toestemming spioneren in zijn leven.
Arjen Lubach proclameerde afgelopen zondag dat iedereen in dit land Facebook op woensdag 11 april 2018 klokslag 20.00 uur verlaten moet hebben. Zo niet, dan is de sanctie dat je binnen de grachtengordel niet meer serieus genomen wordt. Wij volgen niet langer Facebook, maar Arjen.

Ik wil het er eigenlijk niet over hebben, want iederéén heeft het er momenteel over. Het liegen van Halbe. Ik zei het al tegen mijn vrouw toen hij aantrad als minister: dat wordt weer liegen. Hij is niet voor niets bij de VVD gegaan. Eigenlijk vonden ze hem te zwak om minister te worden en nu zie je meteen wat ervan komt.

Pas op: satirisch seksisme! Ik had me er als onverbeterlijke dirty old man al op verheugd: de Boerinnenkalender 2018. Die is begin oktober verschenen. Opvallende kenmerken: elke maand een bijna niets verhullende foto van een jonge boerin. Mooi voor aan de stalwand. Blank, bloot en rondborstig. Alles onder het motto ‘Lekker op de trekker’ (Telegraaf).
Saillant detail: gekleurde boerinnen zijn er (nog) niet. Komt nog wel.

Ik zag in het nieuws een foto van De Grote Leider met zijn waterstofbom. Het was een flinke cilinder met een smalle taille. Opvallend was de grote hoeveelheid bouten waarmee de delen van de bom aan elkaar geschroefd waren. Niet kapot te krijgen.

Scandinavië is blijkbaar een gigantische inspiratiebron voor het schrijven van thrillers van hoog niveau. Ook de lange winteravonden zullen debet zijn aan de hoge productie. Wanneer de werkelijke misdaadcijfers in Zweden, Denemarken en Noorwegen zo hoog zouden zijn als in de fantasie van de auteurs, zou Scandinavië een van de onveiligste gebieden ter wereld zijn.

En toen was daar ineens de actie van enkele columnschrijvende dames die het seksistisch gedrag van een bekend treiterweblog helemaal zat waren. Zij riepen de bedrijven die adverteerden op deze virtuele gierput eens te overwegen of zij wel geassocieerd wilden worden met seksisme, racisme en allerlei fascistoïde uitingen. Al spoedig werden zij daarin gevolgd door honderden andere vrouwen.

Een schip ramde de stuw bij Grave. Ernstig kapot. Het waterpeil in dat gedeelte van de Maas daalde dramatisch, waardoor schepen moesten omvaren. En het duurt nog wel even voordat de zaak definitief is gerepareerd.

Maandagavond reed in Berlijn een vrachtwagen in op bezoekers van een kerstmarkt. Twaalf doden tot dusver. Bij een soortgelijke aanslag in Nice vielen eerder 86 slachtoffers. Dat brengt ons bij het besef dat terroristen niet meer moeilijk hoeven te doen met explosieven, maar dat er eenvoudiger middelen binnen handbereik liggen. Zoals de vrachtwagen.

Onlangs vond er een proces plaats. Dit gebeurt dagelijks, maar voor dít proces was buitensporig veel aandacht in de media. Toegegeven, het betrof hier een publieke figuur. Maar dit rechtvaardigt in mijn optiek nog niet de vele vierkante meters krantenpapier die er inmiddels aan zijn gewijd. Om nog maar niet te spreken van de ‘live-blogs’, de columns, de analyses en de late night shows.

Ik moest een beetje zuchten bij de krantenkoppen en commentaren na de aanslagen in Brussel: “Europa in het hart geraakt!”, “Het komt nu wel erg dichtbij!”
Daar zullen de propagandisten van IS blij mee zijn, als ze dat horen. Dat geeft toch een bijzonder geslaagd gevoel.