Het leek zo’n leuk verdienmodel: zet overal in de stad elektrische stepjes, hang er een app aan en zeg dat je op die manier bijdraagt aan het milieu. Genoeg bedrijven die het zagen zitten.
Maar het mocht niet. De overheid zag de bui al hangen. Overal rondslingerende steps die tot grote ergernis zouden leiden. Dat was natuurlijk een zeer realistische angst, gezien de manier waarop de inwoners van onze stad nu al met hun fietsen omgaan. ...  Lees verder...

Ik bezocht de opgravingen in Zippori, een oude stad in Israël met ruïnes van Romeinen, Byzantijnen en Kruisvaarders. Restanten uit de eeuwen voor en na Christus, nu een rommeltje, in die tijd een voorname stad.
Opvallend waren de mozaïekvloeren die de rijke stinkerds destijds in hun huizen lieten leggen door ongetwijfeld arme kunstenaars. Ze beheersten de techniek tot in de perfectie. Hun werk bleef grotendeels bewaard.  ...  Lees verder...

Sinds ik wel eens blader in het Aziatische aanbod van de site Wish, waarover ik u eerder berichtte, stuit ik steeds vaker op de meest eigenaardige apparaten. Ik kan slechts een vermoeden hebben waarvoor ze dienen, maar ik had nooit kunnen bedenken dat er behoefte aan bestond. Hopelijk is dit geen poging van Wish om het assortiment af te stemmen op mijn persoonlijke belangstelling. In dat geval mankeert er nog wel wat aan hun algoritme. Ik vind het namelijk hoogst onaangenaam wanneer de Chinezen mij zien als een seksueel geperverteerde malloot. Noem dit niet vergezocht, want op hun site staat: ...  Lees verder...

Waarschijnlijk heeft iedereen wel een persoonlijke anekdote waarin hij in het buitenland voor schut gaat met een vreemde taal. Laat ik de mijne vertellen, hoewel ik gelukkig eerder getuige was dan slachtoffer.
Rond de twintig waren we. Een vriend en ik reisden rond in een oude bestel-Eend door Joegoslavië, dat toen nog niet ‘voormalig’ en verbrokkeld was. Maarschalk Tito deelde er de lakens uit.
We belandden in Bosnië. In een dorpje zaten we op een terras langs de onverharde dorpsstraat. Vriendelijke jongens uit de lokale gemeenschap hadden ons uitgenodigd om bier met hen te drinken. Ik hield niet van bier, ik kreeg er het zuur van, maar hoe kon ik weigeren? ...  Lees verder...

De milieuramp met het containerschip MSC Zoe confronteerde ons genadeloos met de ongelooflijke hoeveelheid zooi, bende en troep die de mensheid produceert. Grotendeels uitingen van perverse nutteloosheid. Want geef toe, al die kleine verwende meisjes kunnen best zonder de zoveelste containerlading My Little Ponies.
Al die rommel komt goedkoop uit Azië. We vinden het denk ik terug bij de Action, Flying Tiger, de Hema, Blokker en het Kruitvat. Maar als je dáár koopt, betaal je natuurlijk teveel. Het kan namelijk voor nóg minder. ...  Lees verder...