Klassiekers
'Klassiekers' zijn de beste en leukste verhalen uit het uitgebreide archief van Verbal Jam, de voorloper van Arnoud Hugo. De artikelen zijn 'digitally remastered', een term uit de audiowereld, die in dit geval wil zeggen: gemoderniseerde layout, nieuwe afbeeldingen, tussenkoppen, eventueel andere titel en waar nodig verbeteringen en toevoegingen.
-
2014: Je bent een travestiet of je bent het niet
Vorige week zag ik in mijn Facebook-tijdlijn een vrouw met een baard voorbij komen. Meerdere malen zelfs. Zij bleek het Songfestival te hebben gewonnen. Diverse columnisten die zich normaal niet verwaardigen ook maar een letter te wijden aan zoiets banaals als een Songfestival, schreven er in de dagen daarna gretig over. Niettemin waren zij unaniem van mening dat de baarddame, zich noemende Conchita Wurst, niet uitsteeg boven het niveau van een kermisattractie. Opmerkelijk vond ik zelf het spanningsveld tussen de chique voornaam en de banale achternaam. Ik schreef al eens eerder over dit verschijnsel, maar dit terzijde. In vrouwenkleren De vrouw met de baard bleek eigenlijk ‘gewoon’ een man met…
-
2014: Met de billen in de Biotex
2014 – Met de billen in de Biotex – Laatst sprak ik met iemand over de wonderbaarlijke krachten van huismiddeltjes. Zij verhelpen volgens zeggen allerlei klein ongemak. Denk daar niet te licht over!Zo hebben zwangere vrouwen tijdens de nachtrust nogal eens last van heftige beenkrampen. Volgens de volksgeneeskunde kun je die voorkomen door een washandje met een stuk Sunlightzeep tussen de benen te leggen. Vraag me niet hoe het kan, maar het werkt, verzekerde een bevriende verloskundige mij. Mijn nieuwsgierige geest wil dan altijd meteen weten: hoe is iemand in godsnaam ooit op het idee gekomen om een blok Sunlightzeep tussen haar benen te leggen? De eerste keer zal het…
-
2013: Zen en de kunst van het wraak nemen
In de vroege avond reed ik op de snelweg. Ik was net een jongedame aan het inhalen in een Fiat 500. Of zoiets. In elk geval zo’n oud koekblikje dat ze met haar vrouwelijke charmes nog ternauwernood door de APK had weten te slepen. Zij had een bloem in het haar en zat druk te beppen met de drie vriendinnen in haar gezelschap. Opeens besloot het flowerpowervrouwtje te accelereren van tachtig naar honderdtwintig kilometer per uur. Daarmee was mijn inhaalmanoeuvre op slag zinloos geworden. Ik was juist van plan maar weer naar rechts te gaan, toen ik aan die kant ongeduldig werd ingehaald door een mannetje in een Skoda. Dat ging…
-
2012: Bedenkelijke Olympische terminologie
In het voorbijgaan neem ik kennis van de gebeurtenissen op de Olympische Spelen. En hoewel ik er dus niet eens zo heel veel tijd in steek, wordt mijn woordenschat sportkijkenderwijs uitgebreid met interessante uitdrukkingen. Het eerst viel mij op dat met name de Nederlandse sporters ‘goud pakken’. Niet winnen, maar pakken. Daar ligt iets in besloten van er recht op hebben: geen gezeur, hier met die plak!Zilver en brons worden veel minder ‘gepakt’. Dat is meer een kwestie van ‘halen’. Beenspreiding Het meest geïntrigeerd werd ik door de soms regelrecht aanstootgevende terminologie bij het turnen. Zo hoorde ik herhaaldelijk complimenten van de commentator voorbij komen over de ‘uitstekende beenspreiding’.Ongelooflijk dat zo’n…
-
2011: De gele hesjes en de grote bekken
2011: De gele hesjes en de grote bekken – Als ik niet aan het schrijven of redigeren ben, zwerf ik regelmatig door de stad, fotografeer het een en ander en ben ik voortdurend nieuwsgierig.Ik belandde deze week bij de toegangsweg van de afgesloten IJtunnel. Ik waagde mij een heel klein stukje op het stoepje langs de toerit om het terras van Nemo van een afstand op de foto te zetten. Met nadruk vermeld ik erbij, dat ik niet langs enig verbodsbord ben gelopen. Die borden staan pas verderop. Toch had ik dit beter niet kunnen doen, want wat mij toen overkwam, tart elke beschrijving. Er stonden verkeersregelaars voor de toerit.…
-
2011: Te hoog gegrepen voor de Etos
Ik had een lichte ontsteking aan het tandvlees. Ik besloot de bacterieën het bestaan extra moeilijk te maken door af en toe te poetsen met Corsodyl . Een gel-achtige pasta. Ik had nog wel een tube, maar die was door vorige bekpech al grotendeels opgebruikt.Vroeger haalde ik het prodcuct op recept bij de apotheek, maar volgens mijn tandarts zou de drogist het ook wel moeten hebben. Ik vervoegde mij aan de kassabalie bij de Etos.Ik vroeg het meisje of ze Corsodyl verkochten.“Codisyl?”“Nee, Corsodyl. Het is een soort bacteriedodende tandpasta…” Het meisje keek mij aan met een blik van ‘dat moet mij weer overkomen…’.Zij wendde zich zuchtend tot haar ‘collegaatje’.“Natasja, verkopen…