-
De schijn van vriendjespolitiek
De schijn van vriendjespolitiek – Met een zekere regelmaat duikt bij mij de twijfel weer op aan wiens kant het bestuur van ons land nu eigenlijk staat. Als het goed is aan de kant van de burger. Dat zijn de kiezers, die hebben de politici gekozen die hun belangen moeten dienen. Ze mogen van mij ook een beetje de belangen van het bedrijfsleven dienen, maar ze moeten niet gaan overdrijven. Dat doen ze namelijk regelmatig wél: het ruimhartig bevoordelen van het grootkapitaal. Het zou nog een beetje door de beugel kunnen als het niet ten koste gaat van mens en milieu. Maar dat doet het dus bijna altijd.Toevallig lees ik…
-
Turkije wordt steeds meer Schurkije
Eens kijken of ik het allemaal nog een beetje uit elkaar kan houden: Turkije gaat z’n grenzen zoveel mogelijk dichttimmeren voor vluchtelingen uit Syrië. Daarvoor betaalt Europa het land een paar miljard. Dat zal een opluchting zijn zeg: vluchtelingen worden al heel ver van ons bed tegengehouden. Ondertussen levert de zoon van de Turkse president, Bilal Erdogan, stiekem wapens aan IS en verhandelt hij illegaal hun olie. Zo verdient het kalifaat weer een centje bij. Dat schept nieuwe mogelijkheden om nog meer Syriërs te terroriseren. En die vluchten vervolgens weer richting Turkije. Maar ja: grens dicht.Aan wiens kant staat Turkije eigenlijk? De coalitie tegen IS omvat tientallen landen. Daaronder zijn nogal wat Navo-leden, zoals…