De schijn van vriendjespolitiek

Met een zekere regelmaat duikt bij mij de twijfel weer op aan wiens kant het bestuur van ons land nu eigenlijk staat. Als het goed is aan de kant van de burger. Dat zijn de kiezers, die hebben de politici gekozen die hun belangen moeten dienen. Ze mogen van mij ook een beetje de belangen van het bedrijfsleven dienen, maar ze moeten niet gaan overdrijven. Dat doen ze namelijk regelmatig wél: het ruimhartig bevoordelen van het grootkapitaal. Het zou nog een beetje door de beugel kunnen als het niet ten koste gaat van mens en milieu. Maar dat doet het dus bijna altijd.
Toevallig lees ik vandaag dat mijn gevoel klopt: Nederland is weer iets corrupter geworden door alle lobbypraktijken.

Luchtje

Herhaaldelijk komen er ook zaken boven water waarvan de burgers geen enkele weet hadden, zelfs zaken waar een luchtje aan zit (op z’n zachtst gezegd). Zoals bij de binnenvaartschippers, die onbekommerd hun schepen ontgassen.

Weer Schiphol

Deze week stond er ook een artikel in de NRC waarin werd onthuld dat Schiphol zich nauwelijks aan milieuregels hoeft te houden, ook niks op dat gebied hoeft te melden en daardoor grote hoeveelheden zwaar giftige stoffen over ons uit kan storten. Schiphol heeft weer eens een uitzonderingspositie.

Wie doet dit?

Dan denk ik: hoe kan dit? Wie regelt dat eventjes binnenskamers voor de luchthaven? Andere grootvervuilers als Tata Steel, Shell, Dow en Chemours moeten melden wat ze uitstoten. Schiphol niet, die valt onder de luchtvaartwet en daarin is niets geregeld over milieu.
Iemand (of een clubje belanghebbenden) heeft dit bedacht, geritseld voor Schiphol. Iemand (of dat clubje) heeft daarmee de volksgezondheid ernstig in gevaar gebracht. We praten over grote hoeveelheden kankerverwekkende stoffen als onder meer benzeen (2.900 kilo) en formaldehyde (20.000 kilo). Het lijkt mij dat de verantwoordelijken hiervoor vervolgd moeten worden. Opvallend bij dit alles is, dat in de kabinetten Rutte de ministers voor Infrastructuur en Waterstaat allemaal VVD’ers waren.

Kwik

Zo zijn er meer zaken waarvan wij als bevolking geen weet hadden. Gevaren waar de overheid ons tegen moet beschermen of ons belang dient te vertegenwoordigen.
Er blijkt bijvoorbeeld plotseling dat er in aardgas kleine hoeveelheden kwik zitten. Blijkbaar krijgen we dat al sinds de overschakeling op het aardgas sluipend binnen. Is altijd onder de pet gehouden, uit vrees voor reputatieschade bij de NAM.

Boeren buiten schot

De activisten van Extinction Rebellion bezetten regelmatig strategische verkeerspunten. De boeren doen dat ook. Er is nu terecht grote ophef over het verschil in behandeling van beide groepen demonstranten. Wie nemen de beslissing om klimaatdemonstranten harder aan te pakken dan de boeren? Moeten die ambtenaren zélf niet eens ter verantwoording worden geroepen?

Geen idee wie vergunning heeft

Als u zonder vergunning een schuurtje in je voortuin zet is de overheid er als de kippen bij om het af te komen breken. Diezelfde overheid heeft geen flauw idee welke boeren wel of niet een stikstofvergunning hebben en wie dus de regels overtreedt. Bevoordeling van de agrarische sector alweer. Als vanouds.

De zondvloed

En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Voorbeelden te over. De echte wil om dingen ten gunste van het klimaat radicaal anders te gaan doen ontbreekt. De koopmannen van dit land gaan uit winstbejag ons onverbiddelijk naar de kloten helpen. Zeker voor Nederland geldt dan meer dan ooit tevoren: après nous le déluge, na ons de zondvloed.
Tegen die tijd doen onze voeten geen zeer meer, maar voor onze (klein)kinderen is het zielig.

Laatste revisie op 31 januari 2023.