Mondkapjes – Naarmate de coronacrisis langer duurt, komen steeds meer zwakheden in het beleid naar voren. Nu is niet alles de beleidsmakers aan te rekenen, sommige dingen moet je nu eenmaal gaandeweg ontdekken. Maar één ding is vanaf het begin een typisch Nederlandse demonstratie van knulligheid en laksheid geweest: de beschermingsmiddelen. In het bijzonder de mondkapjes. Tot op heden holde men amechtig achter de feiten aan.
Ik weet, er is wereldwijd een grote concurrentie in het verkrijgen van mondkapjes. Maar juist dát enkele feit was vanaf het begin duidelijk en zou aanleiding moeten zijn om zo snel mogelijk een eigen binnenlandse productie uit de grond te stampen. Maar ja, de centjes hè? De markt afstruinen in China is kennelijk goedkoper dan een complete Nederlandse fabriek. Eéns hadden we een machtige textielindustrie. Gaan we als er een dijk doorbreekt ook zandzakken bestellen in China?
Bonje
Dik kans dat de deskundigen nu collectief zouden roepen dat ik geen verstand van mondkapjes heb. Dat klopt. Maar dat hebben ze bij de regering en het OMT blijkbaar ook niet. Anders hadden ze er wel voor gezorgd dat vanaf het begin de verpleeghuizen en de thuiszorg waren voorzien van adequate bescherming. Bij een toekomstige parlementaire enquete wordt dat nog wel een dingetje.
Ze stellen mondkapjes verplicht in het OV en bij de contactberoepen, maar die mogen niet de hoogste beschermingsfactor hebben. Die zijn voorbehouden aan de ziekenhuizen. Dit moet je niet willen, daar komt bonje van.
Gasmaskers
Er worden miljarden gepompt in het overeind houden van allerlei sectoren. Bij de één wat meer (de luchtvaart) dan bij de ander (de cultuur). De overheid zou daarnaast een top-inspanning kunnen plegen van Chinese allure door in één maand een mondkapjesfabriek uit de grond te stampen. Of kunnen alleen de Chinezen dat?
Maar als het wél lukt kun je bijvoorbeeld alle Nederlanders voorzien van een mondkapje met het hoogste beschermingsniveau. Liefst doorzichtig. Dan kun je veel meer sectoren weer de ruimte geven en dat scheelt uiteindelijk weer miljarden. Voor wie nu roept dat ik het te simpel zie: in Israël heeft iedere burger voor zichzelf een gasmasker in huis. Ik bedoel maar: waar een wil is, is een weg.
Geen meerwaarde
Ome Jaap van Dissel van het Outbreak Management Team zal nog steeds vinden dat het dragen van mondkapjes ‘geen meerwaarde’ heeft. Die mening heeft mijns inziens óók geen meerwaarde, want we hebben het niet uitgeprobeerd. Als ze niet werken, komen we daar gauw genoeg achter.
In elk geval zitten conducteurs en verpleeghuismedewerkers niet met het idee dat ze door de overheid afgescheept worden met een derderangs mondmaskertje. Dan weten ze dat hun gezondheid tenminste net zo belangrijk gevonden wordt als die van een ic-medewerker.
Hippe industrie
Het ziet ernaar uit dat we nog wel een tijd opgescheept zitten met het coronavirus. Er zal bij de mensen dus steeds meer behoefte zijn aan middelen om zichzelf te beschermen. Want anders eigent men zich op den duur toch vanzelf de ruimte toe om meer dingen te kunnen doen en dat is veel riskanter voor de samenleving. Vanzelf ontstaat er een hippe industrie met de leukste varianten in mondmaskers. Die is er nu al, maar dan voor de eenvoudige lapjes waarmee we voor het lapje worden gehouden.
Laatste revisie op 2 oktober 2024.
Vier decennia geleden begon ik een kleine onderneming om Europese componenten uit een reeks van EU landen te importeren en planmatig te leveren aan de Nederlandse research en de maakindustrie. Ik heb in die tijd de maakindustrie zien verdwijnen, het laatste decennium dat ik nog actief was in een zeer rap tempo, tot er nog weinig van was over gebleven. En wat er nog over was liet zich willig overnemen door grotere multinationals, die de productie geheel in lijn naar elders overbrachten.
Ik zag Nederland veranderen van een nijverheidsland in een land van dozenschuivers, we maakten niets meer, we werden allemaal een soort van mega koeriersbedrijf wat de Maasvlakten en Schiphol ongebreideld deed uitdijen. Goed, we hebben ASML nog als spinoff van Philips, maar dat is zo ongeveer het enige.
Het gevolg is dat we vreselijk afhankelijk zijn geworden van (vooral) China, een land waar de maatschappij mores lijnrecht tegenover onze democratische vrijheidsgedachten staan. Dat was voor de koopmannen geen bezwaar, met dozenschuiven valt veel makkelijker geld te verdienen dan met dingen te maken. Onder verstoorde omstandigheden zitten we daarom met de gebakken peren, zoals in deze corona crisis – en er zullen er nog meer volgen. We kunnen niets meer maken, zeker niet in grote aantallen op korte termijn. in ieder geval duurt het lang om op gang te komen en het is in verhouding vreselijk duur. Ons dozenschuiversland heeft ons in die positie gebracht en onze respectievelijke regeringen hebben ons daar niet voor behoed.
Daar zeg je enkele wijze en ware woorden John. Een mooi overzicht van onze industriële teloorgang. De loonslaven waren elders goedkoper en gewilliger.