Heb ik mijzelf nét een beetje gesetteld in die coronabeperkingen, komt de regering met allerlei versoepelingen! Aan de oorspronkelijke maatregelen moest ik wennen, net als iedereen. Je dreutelt een beetje rond als een hond die in zijn mand gaat liggen, maar uiteindelijk voel je je dan toch voldoende senang in de nieuwe situatie.
Ik was er wel blij mee dat mensen afstand hielden van mij. Je persoonlijke ruimte wordt er substantieel mee vergroot. Anderhalve meter in plaats van de gebruikelijke 75 centimeter (inschatting). Scholen dicht. Ik hoefde niet elke ochtend vroeg mijn nest uit om het kind naar school te brengen. Ik hoefde niet meer naar vergaderingen.
Ik had nauwelijks nog verplichtingen. Normaal voel je toch de druk om eindelijk eens bij iemand langs te gaan. En je voelt je schuldig dat het al zo lang geleden is dat je naar de film bent geweest, of naar een restaurant. Nu geen last van.
Wij leven tegenwoordig enorm goedkoop. We gaan niet op vakantie en hebben daar nu een goed excuus voor. Een last valt van je schouders.
Mijn vrienden mis ik wel. Maar echte vrienden kunnen wel een tijdje zonder elkaar.
Eerst reserveren
Met de versoepelingen geeft de premier toe aan de druk vanuit bepaalde geledingen van de samenleving. Die mensen willen er weer op uit. Op terrassen zitten. In het restaurant dineren. Je moet dan wél eerst reserveren. En er zijn van die gekken die dat dan nog gaan doen ook! Reserveren om op het terras te mogen zitten! Dan ben je toch wel echt sneu als je je levensvreugde daarvan afhankelijk stelt. Zet een paar klapstoelen voor je eigen deur op straat. Als je buren dat ook doen wordt het meteen gezellig en is er toch de vereiste afstand.
Veel goedkoper ook. Niet leuk voor de horeca, maar die hebben ons al veel te lang opgelicht, moeten we helaas vaststellen.
Katten kijken en peilen trekken
Ik ga bij deze versoepelingen eerst zorgvuldig meerdere katten uit de boom kijken. Ik vertrouw dit niks. Vooral omdat het beleid tot dusver nogal zwabbert.
De grote gemene deler daarbij is dat men niets, maar dan ook helemaal niets zeker weet en dus mager onderbouwde beslissingen neemt. Waar je eigenlijk totaal niets aan hebt. Er is niet bekend hoeveel mensen écht zijn besmet. Er is niet bekend hoeveel doden er écht zijn. In mijn gemeente zijn er tot dusver officieel 297 besmettingen. Er zijn officieel 34 mensen dood. Maar dat zijn allemaal geteste gevallen. Er wordt verder nauwelijks getest, dus voor hetzelfde geld is het werkelijk aantal besmettingen tien keer zo hoog. Geen peil op te trekken, geen mogelijkheid om voor jezelf in te schatten hoeveel risico je loopt.
Voor mij zijn dit genoeg onzekerheden om mij te houden aan de oorspronkelijke beperkingen. Heerlijk die afstand. Geen grote groepen. Geen verjaardagen. In een dichtbevolkt land als het onze is dit het ultieme genot.
Laatste revisie op 18 mei 2020.
Stiekem herken ik me enorm in wat je schrijft, al die onzekerheden en het feit dat je plots iedereen om je heen moet vertrouwen! Van mezelf weet ik dat we nergens heen gaan bij koorts of hoest, maar hoe weet ik dat andere mensen dat ook écht niet doen? De Lock down was zo heerlijk duidelijk en overzichtelijk, niet nodig? Dan niet doen… Nu maakt iedereen zijn eigen regels, mensen komen in de supermarkt weer dichterbij en bij de Kruidvat is de verplichte looprichting alweer verdwenen… Spannend….
Vooralsnog houd ik me gewoon nog heel gedeisd. Temeer omdat afgelopen weekend in mijn werkomgeving zomaar overleden bleek te zijn aan corona. Jonger dan ik. Je hoeft helemaal niet in een risicogroep te zitten om slachtoffer te worden. Al dat optimisme is gebaseerd op drijfzand. Het kost me geen enkele moeite om extra voorzichtig te zijn.
O ja corona had zeker voordelen. Maar toch merk ik de laatste weken dat mensen laks worden. En wat gaan ze doen als het weer mis gaat? Daarbij ze baseren zich of cijfers die niet kloppen. Ik hou voorlopig ook nog afstand.
Tel je zegeningen is vaak de beste houding als het wat moeizaam gaat. Dat gaat m.i. ook voor deze C-crisis op om ermee om te gaan. Lijkt mij dat jij ook op die benadering bent overgegaan. Er zijn in mijn dorp een handvol mensen die steen en been klaagden. Dat waren zij die in de maanden medio maart tm medio september de buit voor de zes maanden winterrust binnen harken. Maar sinds medio april stelde men vast dat handhaving volledig ontbreekt, dus is het geweeklaag verstomd, er wordt alweer op creatieve wijze ”omzet gedraaid”. De rest van het dorp doet… Lees meer »
In het dorp van mijn buitenverblijf wordt alles zeer serieus genomen. Ondanks het feit dat Friesland relatief laag scoort qua besmettingen. Twee meter afstand zelfs in de lokale bazaar (in de praktijk kom je dan op anderhalve meter). Looppaden afgezet met hekken. Je mag er wel in, maar dan moet je het vragen. Zo houden ze controle. Ze zijn allemaal afhankelijk van de watersporttoeristen, dus ik begrijp dat ze nu omzet moeten maken. Wat ik niet begreep dat de overheid aanvankelijk ook de watersport in de ban had gedaan. Als je ergens afstand kunt houden is het wel op het… Lees meer »
De watersport promoot zichzelf gewoonlijk met nevenactiviteiten. Men huurt een paar kermisorkestjes in, tuigt een paar evenement tenten op, wat komische wedstrijdjes en er komt flink wat reuring op gang. Gelukkig blijft dat d’rum und d’ran nu achterwege. Misschien niet zoveel als ”normaal”, maar ik vind het gezien de situatie al druk genoeg. Botenverhuur en tweedehands verkoop lopen prima.
De Universiteit van Bonn heeft een groot onderzoek in Gangelt afgerond en kwam op een mortailteit van 0,37%. Hield in dat er 10x zoveel mensen besmet zijn dan vastgesteld. 22% van de mensen merkt niet dat ze corona hebben (gehad) en kunnen zonder zelf klachten te hebben anderen aansteken. De cijfers in NL zijn nog niet zo florisant. Eerst maar eens de R0-flink naar beneden, dus zwaardere beperkingen, want op de huidige manier blijft het aanmodderen en dooretteren. Gaat zo nog jaren duren. Maar ik heb ook makkelijk praten. Voor mij is niets veranderd. Ik hoefde al geen kind naar… Lees meer »
Ik kan niet anders dan het geheel met je eens zijn.