Ik reageer even wat particulier ongenoegen af. Want het gaat van kwaad tot erger bij PostNL. Het zit zo: webwinkels laten steeds grotere hoeveelheden pakketjes door het land bezorgen. Ondermeer door PostNL. Sommige van die pakketjes worden teruggestuurd wegens niet waargemaakte verwachtingen. Of misschien zijn er ook mensen die het gewoon uit balorigheid doen.
Hoe dan ook, die afgewezen pakketjes breng je dan naar een zogeheten ‘PostNL locatie’. Vroeger hadden wij fatsoenlijke postkantoren, tegenwoordig scheept PostNL ons af met een armoedige balie in een sigarenzaak of supermarkt. Want ja, bezuiniging hè?
Opgedoekt
Ik ging naar Albert Heijn. Sinds de sluiting van het postkantoor was daar de ‘PostNL locatie’. Daar aangekomen moest ik een bittere teleurstelling wegslikken: de PostNL locatie was sinds enkele weken óók alweer opgedoekt. PostNL was te krenterig om deze belangrijke buurtvoorziening in de lucht te houden. Want de filosofie van het bedrijf is om met zo weinig mogelijk inspanning, zo veel mogelijk geld te verdienen voor de aandeelhouders. Wéér een steunpilaartje onder mijn bestaan weggerukt.
Buiging
Mijn verontwaardiging steeg tot in het rood toen ik vernam dat ik voortaan minstens een half uur moest lopen voor de dichtstbijzijnde locatie die PostNL wél beliefde open te houden. Voorlopig dan hè, niets is meer zeker in postland. Hier past een nederige en slijmerige Japanse buiging, dank, dank, PostNL, voor uw goedgunstigheid jegens het gepeupel in onze wijk. Dank dat wij niet helemaal naar Hoek van Holland hoeven met ons pakket.
PostNL besodemietert me ook nog met de opgegeven afstand: volgens hun eigen site is het 1.8 kilometer lopen, volgens Google Maps echter 2.5 kilometer. Normaal geen onoverkomelijke afstand, maar wel als het voor de winstmaximalisatie van PostNL is.
Maatschappelijke rol
PostNL heeft geen enkel oog meer voor de maatschappelijke rol die het van oudsher heeft vervuld in de buurten van Nederland.
Klantvriendelijkheid is geen thema meer. Zeer teleurstellend.
Dan maar weg
En dus moet PostNL maar weg. Ik ben er klaar mee. Laat een buitenlands bedrijf de tent maar overnemen, geheel in lijn met het geroemde neoliberaal evangelie van de marktwerking. Of laten ze naar Luxemburg gaan als ze het hier niet aankunnen. Daar kunnen ze het waarschijnlijk wel af met één enkele PostL-locatie. En in de naam scheelt het toch ook weer een letter, ziet u dat?
Aanslag
Het is natuurlijk allemaal klein leed in het licht van wereldproblemen als een vreselijke aanslag in Nice.
Het wordt dan bijna gênant om een stukje als dit te schrijven.
Maar ach, waar maak ik me eigenlijk druk om: de Tour gaat ook gewoon door.
Laatste revisie op 2 februari 2019.
Henk raakt hier iets heel essentieels. De bankenparallel is duidelijk, niet alleen fysieke kantoren verdwijnen totdat je >25 km moet reizen, maar er wordt hard gewerkt om ons klootjesvolk (sorry wij cliënten) in de richting van contactloos betalen te manoeuvreren.. Als tussenstap naar een economie zonder fysiek geld, Wie pakjes ontvangt zal ze in de toekomst wel zelf ergens op een luguber verlaten bedrijventerrein moeten afhalen. 7/24 bereikbaar! Bij een robot van uitgifte tegen een verificatiecode + vingerafdruk uiteraard.
Leve de inventiviteit van degenen die steeds bezig zijn onze maatschappij te ”verbeteren”. Dat zijn niet de mensen die last hebben van de boosheid van werkloze Marokkanen, om maar eens een vooruitgangsgevolg te noemen.
Dat afhalen op een luguber bedrijventerrein is mij in het verleden al eens overkomen bij DHL (geloof ik dat het was). Alweer achterhaald dus. De uitgiftekluizen bestaan ook al, maar die verdwenen tegelijk met de PostNL-locatie. Kortom, men is nog zoekende. Waarnaar precies weet men kennelijk nog niet.
Ze kunnen natuurlijk niet achterblijven bij de banken.
Daar verdwijnen de kantoren en de flappentappers ook als sneeuw voor de zon.
Allemaal zegeningen van de privatisering.
Maar, “Always look on the bright side of live”:
https://www.youtube.com/watch?v=jHPOzQzk9Qo
😉