Weg met Groot-Brittanië
De afgelopen week was ik net als de meeste Engelsen zelf compleet verrast door het bericht dat Groot-Brittanië de EU zou gaan verlaten. Ik had namelijk nooit gemerkt dat het eiland überhaupt bij de Europese club hoorde! Waaraan had ik dat moeten zien? Hoe had ik dat moeten weten?
De meeste regels uit Brussel die voor andere EU-landen gelden, waren nooit op de Britten van toepassing. Terwijl er toch massa’s dingen waren die bij uitstek geschikt waren om vanuit Brussel gereguleerd en gestroomlijnd te worden.
Ze hebben nog altijd een eigen munt, geen Euro. Nou vooruit, sommige andere landen zijn daar ook niet ingetrapt. Maar een metriek stelsel hebben ze nog steeds niet. Toch een regelrechte handelsbelemmering.
En ijzerenheinig links blijven rijden, hè, terwijl andere landen op dat punt allang het licht hadden gezien. En wij maar braaf onze koplampen blijven afplakken als we een keer naar de overkant moesten.
Paspoort
Je moet ook nog altijd een paspoort hebben om het Britse koninkrijk te betreden, aan Schengen doen ze niet mee. Ook lees ik op de site van de NOS dat er voor de Britten tal van uitzonderingen gelden op justitiële regels. Ook op andere terreinen bedongen de Britten regelmatig een uitzonderingspositie, zodat ze zich niet aan de Europese afspraken hoefden te houden. Zoals de 48-urige werkweek en de Europese Begrotingsunie. Het lijkt mij toch een beetje een verhaal van ‘wel de lusten, niet de lasten’. Maar ze kwamen er blijkbaar goed mee weg.
Arrogant
Ik ben een groot liefhebber van de Britse cultuur en de humor. Maar dáárvoor was de EU nooit nodig. En vanaf hun eiland konden ze altijd lekker de arrogante kwast uithangen. In hun optiek is Groot-Brittanië niet het eiland, maar juist het continent. De rest van Europa hangt daar maar zo’n beetje onbelangrijk omheen. Eigenlijk ben ik dan ook verbijsterd dat Groot-Brittanië niet heeft geëist dat alle andere landen uit de Europese Unie zouden treden. Voor de Engelsen draait de zon om de aarde, correctie: om het Britse koninkrijk.
De (eigen) foto bij dit bericht is uit 1979. Klik er op.
Update: Op 31 januari 2020 verliet Groot-Brittannië eindelijk na veel gedoe, uitstel en geharrewar eindelijk de EU.
Laatste revisie op 1 februari 2020.
5 Reacties
Sjaak
Ha Arnoud! Een mooie blog heb je, het zal wel flink wat werk vergen. We hebben elkaar vandaag nog gesproken op de camping en we zijn weer thuis. Ook altijd weer een beetje bijzonder voor even. Nog een fijne vakantie gewenst! Inhoudelijke reactie: Ik zie in de Brexit een goede aanzet voor hervorming van de EU. We moeten erkennen dat zeer vele Europeanen geen VS van Europa willen. En dat de problemen voor grote groepen in de zuid europese landen sinds de komst van de euro erg groot zijn, en, hoelang de financiële EU constructie vol te houden is zonder alle noordelijke EU burgers tot een nieuwe versoberde werkelijkheid te veroordelen. Politiek is dat een groeiend, heikel punt. En dat is nog maar de economische kant. Ik hoop dat de Brexit, in het Engels gezegd, een Wake-up call zal blijken.
Arnoud
Ha Sjaak! Leuk die uitgebreide en snelle reactie. Wij zijn inmiddels ook weer thuis. De dreigende regen deed ons besluiten om in Nederland verder van het mooie weer te gaan genieten. Er gaat niets boven het comfort van eigen huis en tuin. We hebben nog mensen kunnen helpen door onze tent te laten staan: hun tent had het begeven tijdens de slagregens van donderdag en ze hadden nog twee weken te gaan. Het zou voor hen en hun kinderen dus wel erg sneu zijn geweest als ze zo vroeg hun vakantie al hadden moeten afbreken. Ik hoop je vaker te spreken. Hartelijke groet!
Henk van S tot S
Niet alleen kunnen de meeste Britten niet verstandig stemmen, voetballen kunnen ze ook al niet.
Net PVV-stemmers en het Nederlands elftal 😉
JOHNN
Rake column, Eilandbewoners, toch een slag apart: Britain surrounded by the sea, a splendid isolation!. Daar waren ze ooit zo blij mee. Als wij nou eens samen gaan met de Ieren en de Schotten? We zijn ooit al eens een verenigd koninkrijk geweest onder dezelfde koning,
Arnoud
Ja, misschien moeten we W-A er maar eens op af sturen, hoewel hij me niet zo’n ijzervreter lijkt als zijn voorvader.