Hoe eindigt de oorlog?

Deze week werd bekend dat meerdere landen allerlei soorten geavanceerde tanks naar Oekraïne zullen sturen. Zoals de Leopard 2, de Challenger 2, AMX 10 RC, Stridsvagn 122, PT-91 en de M1a2 Abrams.
Ik word trouwens gek van al die verschillende typenummers van militair materieel. Het maakt de oorlog er nu niet bepaald overzichtelijker op.
Maar goed, dit terzijde.
Die tanks zouden een ‘game-changer’ moeten worden. Ook krijgen de Oekraïners allerlei raketten die nog verder achter de Russische linies dood en verderf kunnen zaaien. Dit supermoderne materieel zou Zelenskyy de mogelijkheid moeten bieden om de Russen met de staart tussen de benen weer naar hun eigen land te laten afdruipen.

Geen einde in zicht

Maar dan? Ik heb daarover nagedacht en kan niet echt tot een conclusie komen. Hoe eindigt dit? De grens tussen Oekraïne en Rusland is ruim anderhalfduizend kilometer lang. Hoe zorg je dat al die wraakgierige Russen daar in hun eigen hok blijven? Dat red je niet met een paar honderd tanks, zeg ik als militair volslagen ondeskundig strateeg. Met een lange staat van dienst, dat wel. Ik was dienstweigeraar indertijd, dus ga maar na.

Maar ook Ko Colijn heb ik er nog niet over gehoord. En dat is toch een autoriteit op dit gebied.
Dat worden dus weer muren, mijnenvelden en prikkeldraad. Over en weer raketaanvallen. Een vleugellamme VN-vredesmacht met een zeer beperkt mandaat die aan alle kanten gepiepeld wordt door de Russen. Dat hebben we namelijk vaker gezien.

Tien hoog het raam uit

De oplossing moet van binnenuit komen. Dat Poetin op goede dag ergens uit een raam op de tiende verdieping valt, zoals velen van zijn critici. Later zal dit mogelijk een nationale feestdag kunnen worden, met parades en dergelijke.
De Wagner-groep leider Yevgeny Prigozhin moet eveneens tot de eeuwige loopgraven worden bevorderd. Het zou ook bijdragen aan een oplossing wanneer de Tsjetsjeense misdadiger Kadyrov door zijn eigen onderdanen wordt opgehangen. Dit alles zou toch op z’n minst een heel klein stukje rust in de situatie moeten brengen.
Of dat er republieken binnen de Russische Federatie in opstand komen, zodat Poetin niet meer weet waar hij zijn troepen het eerst heen moet sturen.
Het lijkt mij allemaal nog ver weg.

Hoe ging dat vroeger?

Hoe zijn andere oorlogen in het verleden eigenlijk beëindigd? Meestal doordat de ‘brandstof’ op was: de leider was dood, de voorraad soldaten was op, de landen lagen volkomen in puin en waren berooid. 
Soms doofde het conflict vanzelf min of meer uit, zoals de Tachtigjarige Oorlog. Men had andere dingen aan z’n hoofd, centjes verdienen, koloniën uitbuiten.

Ik heb weinig vertrouwen in een spoedige oplossing. NAVO en Rusland staan in feite tegenover elkaar en er is nog genoeg voorraad aan verdelgingsmiddelen om elkaar nog jaren mee te bestoken. En wanneer Rusland terug zijn hok in wordt gejaagd is het nog maar de vraag of ze met hun handen van die rode knop af kunnen blijven.

Verschil in benadering

Tot slot verwonder ik me over het verschil in benadering van duizenden slachtoffers van een aardbeving in Turkije (geschokt en verdrietig) en honderdduizenden (!) gesneuvelden op het slagveld in Oekraïne (alsof het er nu eenmaal bij hoort). Dat is ook niet meer te bevatten.
Onvergelijkbaar misschien, maar de ellende is er niet minder om.

Laatste revisie op 11 februari 2023.