De rel over het rolbevestigend speelgoed

In Frankrijk wordt het onderscheid tussen jongens-en meisjesspeelgoed volgend jaar verboden. Het leidt tot gender stereotypering. Dat betekent dat jongens via het speelgoed worden voorgeprogrammeerd tot ‘stoer’ gedrag en meisjes tot ‘verzorgend’ gedrag.
Ook in Nederland voelt de minister wel voor zo’n verbod. Van Engelshoven kreeg meteen veel kritiek over zich heen. Veel (behoudende) kamerleden vonden dat ze zich er niet mee moest bemoeien. Het was betuttelend, vond ook het doorsnee Twittervolk.

Aan de borreltafel

Zo schreef mijn gezaghebbende (aan de borreltafel) plaatsgenoot Jack van Gelder in zijn twittertijdlijn:
“In Frankrijk wordt het speelgoed van Bob de Bouwer verboden. Alles moet genderneutraal worden. Meisjes geen poppen meer en jongens geen auto’s. Zijn we zo langzamerhand helemaal gek aan het worden?”

Ik geloof dat opa van Gelder hier het punt een beetje mist. Dat krijg je als je als sportverslaggever niet gewend bent buiten de lijntjes te denken.

“Laat de kinderen toch lekker zelf kiezen waar ze mee willen spelen”, las ik bij iemand anders. Maar dát is nu juist het bezwaar van de minister: kinderen kunnen nu niet vrij kiezen. Ze worden al vanaf de babykamer een bepaalde kant op gedwongen. Roze of blauw. In de speelgoed­winkel zie je dan ook een duidelijke roze en blauwe kant. De minister wil daar terecht een meer eigentijdse benadering voor in de plaats.

Overgewaaid roze

Het hele idee dat roze een meisjeskleur zou zijn is in de jaren vijftig overgewaaid uit de VS. Daar moeten we vanaf, temeer omdat we tegen­woordig ook nog eens beknot dreigen te worden door de dikwijls conservatieve opvattingen van geïmporteerde culturen. Even de bezem erdoorheen dus.

Mijn zoontje raakte bij het Kruidvat eens verrukt van de dansende speelgoedprinses Emma. Een ander jongetje merkte laatdunkend op dat het ‘meisjesspeelgoed’ was, om er even later toch zélf ook gefascineerd mee aan de slag te gaan. Want als je in je handen klapt, gaat Emma uit zichzelf dansen op walsmuziek van Strauss. Daar mag je als jongen ook plezier aan beleven zonder dat je commentaar krijgt. Meisjes mogen op hun beurt aan de slag met Bob de Bouwer en Technisch Lego.

Even slikken

De uitgebreide speelgoedverzameling van mijn zoon (ZKKH, 5) omvat ondermeer treinen, vliegtuigen, My Little Pony, Barbie-achtige zeemeerminnen, Lego, puzzels, auto’s en een gigantisch arsenaal knutselspullen.

Als hij er chique uit wil zien, trekt hij een jurkje aan. Ik slikte in het begin even iets weg (mijn eigen opvoeding) en dwong mijzelf tot de gedachte: moet kunnen. En eerlijk gezegd: het staat hem geweldig. Ter bescherming van de tere kinderziel mag hij het alleen binnenshuis aan. Ook als er visite is. Als meisjes in broeken mogen lopen, mogen jongens ook in jurken. Zie Schotland, zie Afghanistan, zie vrijdagavond bij de moskee (wen er maar aan dat ik een mannendjellaba een jurk vind).

Ik denk dat deze nieuwe generatie zich straks toch veel vaker gender-gevarieerd uitdost. Van mij mag de minister dus voortgaan op de voorgenomen weg. Onze cultuur zal er een stuk rijker van worden.

Laatste revisie op 29 september 2019.