Met deze mooie dagen moet ik telkens weer aan Barry Madlener denken. Niet dat ik zo graag aan Barry denk, integendeel, maar dan zit ik in mijn tuin en dan is het onvermijdelijk. Dan wil ik van de fluitende vogeltjes genieten, maar die worden ruim overstemd door de opstijgende vliegtuigen van Schiphol. Ik wil de zuivere lucht inademen, maar die is niet zuiver meer, die is vervuild met grote hoeveelheden (ultra)fijnstof. Elk opstijgend vliegtuig stoot volgens berekeningen 100 biljard deeltjes ultrafijnstof uit. Het vooruitzicht dat ik daardoor waarschijnlijk zes maanden korter leef, doet mij bij elk vliegtuig aan Barry Madlener denken.
Achterhaald verhaal
Barry Madlener (PVV) is namelijk de aankomend minister van Infrastructuur en Waterstaat. Het ministerie dat ‘gaat voor een mooier Nederland’, zeggen ze zelf.
Maar met Barry straks vooral van Schiphol en KLM, vrees ik.
Barry wil Schiphol het liefst laten groeien. Zonder meer overlast voor de omwonenden, want daar heeft hij wat op gevonden: er zijn schonere en stillere vliegtuigen. Hij heeft er geen kennis van genomen dat dit een nogal achterhaald verhaaltje is van de luchtvaartlobby.
Want elke geluidsvermindering wordt direct weer opgevuld met extra vliegtuigen en dan zit je per saldo met minstens evenveel hinder.
Schiphol mag vooral niet lijden
‘De welvaartseffecten van Schiphol mogen niet lijden onder beleidskeuzes’, vindt Barry. Met de omwonenden wil hij daarom in gesprek. Die bewoners willen het waarschijnlijk vooral hebben over welzijnseffecten en niet over welvaartseffecten. Zoals hun kortere levensverwachting. Maar Barry zegt nu al ‘dat hij het niet iedereen naar de zin kan maken’. Niet iedereen betekent: wel de luchtvaartsector z’n zin, niet de omwonenden.
Ik vraag mij af: hoe kun je als volksvertegenwoordiger zo onbeschaamd aan de kant van het bedrijfsleven gaan staan? Natuurlijk onderschat ik het belang van het bedrijfsleven niet. Maar niet tegen elke prijs. Volksgezondheid moet altijd belangrijker zijn. Je bent gekozen door het volk, niet door het grootkapitaal.
De kinderen mogen wél lijden blijkbaar
Zijn keuzes niet altijd het resultaat van persoonlijke afwegingen? In Amstelveen (naast Schiphol) wonen ruim 16.000 kinderen tot 15 jaar. Volgens landelijke cijfers heeft ongeveer 5% van de kinderen astma. Dat zijn er voor Amstelveen dus 800, oftewel zo’n 27 schoolklassen van 30 kinderen.
Mogen die wél lijden onder de beleidskeuzes van Barry?En Schiphol niet?
Vet commissariaat
Wat zou Barry’s keuze zijn als zijn eigen huis onder de Kaagbaan ligt? Of wat als hij moet kiezen tussen de gezondheid van zijn gezin of de groei van Schiphol? Als hij dan nóg voor Schiphol kiest, moet hij uit de ouderlijke macht ontzet worden. Maar ja, hij woont geloof ik in Rockanje en daar heeft hij nergens last van. Hij is een enorme natuurliefhebber, zolang het zijn eigen omgeving betreft. Met Haarlemmermeer (waar Schiphol ligt) heeft hij blijkbaar veel minder affiniteit.
Barry mikt waarschijnlijk op een vet commissariaat in de luchtvaartbranche na zijn (hopelijk korte) ambtsperiode. Verdacht.
Proleten
De ellende met dit soort proletenpartijen is dat iedereen maar minister kan worden. Of ze überhaupt vakbekwaam zijn, doet kennelijk niet ter zake. Barry is makelaar. Wat dit met luchtvaart te maken heeft, is mij duister, tenzij hij luchtkastelen verkoopt.
Ik mopper zo nog een tijd door. Dat is de leeftijd. En ik loop mijn tuin maar weer uit.
Ik ben blij dat ik geen Barry heet, want dan heb je toch meteen een stigma, denk ik onderwijl. En ik zet mijn hoofdtelefoon met noise-cancelling maar op.
Laatste revisie op 1 juli 2024.
Bron afbeelding:
- Schiphol: Arnoud Hugo