Het ei en wat er niet bij hoort

Een app voor de eieren

Ik downloadde direct een app waarmee ik de eieren in mijn koelkast kon checken op giftigheid. Ze waren veilig, zei de app. Gelukkig, toch niet voor niets biologische eieren gekocht. Later las ik dat dit allerminst een garantie was.

Mijn wantrouwende geest denkt dat men al met Pasen wist dat er fipronil in de eieren zat. De onthulling is bewust stilgehouden tot de zomervakantie. Dan zit iedereen in Frankrijk op de camping en blijft de schade voor de eierboeren relatief beperkt. U merkt, mijn fiducie in de landbouwsector is vrijwel nul.

Fijnstof

Ik neem mij voor mij niet langer druk te maken. Krantenlezers merkten al op dat onze gezondheid meer wordt bedreigd door fijnstof dan door fipronil. Hoewel je het ene kwaad natuurlijk niet kunt goedpraten met het andere. Zoals zo vaak worden wij vergiftigd door iets waar we nog nooit van hebben gehoord.

Eieren uit de automaat

Een half jaar geleden was ik in de gemeente Barneveld. Dat is zo’n buurt waar ze bezeten zijn van kippen en eieren. En van God, maar die halen ze er alleen maar bij als het ze uitkomt. In die gemeente Barneveld staan automaten met dozen eieren. Ik verzin dit niet! Daarvan vroeg ik me al af: waarom, waarvoor, waartoe? En: hoe vers zullen die eieren zijn? Want ik zag geen rijen consumenten die zich verdrongen voor de automaat. Ik kon alleen maar concluderen dat men in Barneveld verslaafd is aan eieren. Een vorm van beroepsdeformatie. Die automaten staan er opdat de Barneveldse eierjunks zelfs ‘s nachts nog een eitje kunnen scoren.

Dierenleed

Ondertussen is wel duidelijk dat de controlecapaciteit van de NVWA minstens verdrievoudigd moet worden. Want wat hebben we al niet langs zien komen aan voedsel- en dierenschandalen? Mijn Facebooktijdlijn staat vol met actiegroepen die aandacht vragen voor allerlei dierenleed in de agrarische sector.

Sommige mensen besluiten daarom hun eigen kippen te houden en zelf groente te verbouwen. Maar dan worden ze weer bezocht door de vogelgriep. Of krijgen ze het advies om geen groente uit eigen tuin te eten omdat er GenX van Chemours op de blaadjes zit.

Een duivels ei

Lang geleden bakte ik eens een scharrelei. Geen industrieel scharrelei, zoals we dat tegenwoordig hebben, maar een écht scharrelei. Zo’n scharrelei dat door een klein scharrelboertje ergens op zijn landje opgescharreld is. Dat heb ik geweten. Het boertje had kennelijk het scharrelei te lang over het hoofd gezien. Toen ik het brak in de koekenpan, was het diep zwart en verspreidde het een walgelijke walm. Ik heb nog nooit iets zo snel met één beweging in de vuilnisbak geflikkerd (die gelukkig naast de keuken op het balkon stond). Daar was fipronil niets bij.

Het enige positieve dat ik bij deze hele affaire ervaar, is dat ik zowaar ineens van mijn hardnekkige bloedluis af ben. Eindelijk jeukvrij!

_{Laatst bewerkt: jan 13, 2019 @ 17:50.}

Laatste revisie op 13 januari 2019.