Ik denk altijd een weekje na over ernstige gebeurtenissen waarover ik een mening moet hebben. Maar dan is het soms te laat. Dan zitten mensen al lang niet meer te wachten op mijn mening.Toch wil ik bij zo’n ramp als de terreuraanslagen in Parijs niet direct weer zo’n snelle reactie op Twitter plempen, tussen al die honderdduizend andere verontwaardigde meninkjes van 140 tekens. Of bij gebrek aan een gevat twittermeninkje een verwijzing plaatsen naar een van die rake stukjes van onze nationale columnisten, die binnen één dag precies weten hoe het allemaal zat en zit. Daar hangt overigens nog een prijskaartje aan, want menige column zit tegenwoordig verschanst achter de…