Als je niet wordt vermoord is het een goede plek om te wonen

Als je niet wordt vermoord is het een goede plek om te wonen. De afgelopen vijfentwintig jaar verbleef ik regelmatig in kibboetsim in Israël, vooral in het noorden van het land. Bij familie. Het zijn in feite omheinde woongemeenschappen waar iedereen elkaar kent, waar men tussen de middag gezamenlijk eet in een eetzaal (‘gaderochel’) en waar allerlei economische activiteiten en festiviteiten plaatsvinden. Zo maakte ik eens een oogstfeest mee waarbij alle moeders die het afgelopen jaar een baby hadden gekregen op het podium werden geroepen. Ze stonden in een lange rij naast elkaar. Ik telde er geloof ik zo’n stuk of vijfentwintig. Voorwaar een rijke oogst.

Bron: © Arnoud Hugo

Er zijn speeltuinen, een bibliotheek, een medisch centrum en een zwembad. De kinderen worden opgevangen in een crèche als de ouders aan het werk zijn. Men helpt elkaar als er iemand ziek is.
Het is er meestal rustig en gemoedelijk. De tuinen zijn groen, want alles wordt geïrrigeerd met een netwerk van waterslangetjes. Er staan grote cactussen, avocadobomen, Aloë vera planten en de grote bougainville bomen en struiken bloeien er kleurig en uitbundig. Het hele dorp ademt de sfeer van het Midden-Oosten: betonnen huizen, plastic tuinmeubelen, stoffig en altijd een beetje slordig, afbladderende verf, alles aangetast door de hitte. Orde en netheid komt niet op de eerste plaats, een beetje shabby zeg maar. Niettemin is het een goede plek om te wonen.
Als er tenminste niet een stel gestoorde Hamasstrijders je kibboets komt uitmoorden, baby’s en bejaarden de keel afsnijdt en in brand steekt.

Je verdient het gewoon niet

Je kunt je het lot van de Palestijnen nóg zo aantrekken, als gewone burgers op die manier worden afgeslacht verdien je geen sympathie of solidariteit. Dan ga ik niet met een Palestijnse vlag voor het Internationaal Strafhof staan. Daar wil ik in elk geval niet mee worden geassocieerd. Wie dit soort gruweldaden begaat, verdient geen steun, maar hoort daar als oorlogsmisdadiger in de beklaagdenbank.
De aanval van Hamas is een regelrechte Casus Belli, het creëren van een oorlog met Israël. Want wat had Israël moeten doen? Na zoiets op z’n handen blijven zitten?
Bombarderen is niet te rechtvaardigen, maar het is toch werkelijk Hamas die het eigen Palestijnse volk opoffert.

Waarom juist de Palestijnen?

Ik snap trouwens niet zo goed waarom zoveel Nederlanders de hele tijd maar zo begaan zijn met het lot van de Palestijnen. Is dat de voormalige hysterie van Anja Meulenbelt en Gretta Duisenberg? Van mij mag het hoor, het is niet verkeerd, maar waarom juist de Palestijnen? Ze kunnen wat mij betreft een eigen staat krijgen, maar veel constructiefs hebben ze niet gedaan om dit te bereiken. Het is eerder een lange historie van gijzelingen, bomaanslagen en moorden. De Palestijnen waren altijd een beetje het probleemkind in de regio. Overal waar ze woonden zorgden de fanatici onder hen voor gedoe. Veel mensen zijn het nu vergeten (als ze het al hebben meegemaakt), maar in 1970 werden ze collectief Jordanië uit geschopt omdat ze daar voor gewelddadige onrust zorgden en de koning probeerden te vermoorden. Zoek maar op, het staat bekend onder de naam Zwarte September.
Vervolgens trokken ze naar Libanon om tot op de dag van vandaag dáár grote problemen te veroorzaken. Daarom wil Egypte ze nu ook niet binnen hebben, want Sisi ziet de bui al hangen.
Natuurlijk heeft ook Israël vele liters bloed aan de handen, maar ik concentreer me nu even op het feit dat de nu zo bejammerde Palestijnse leiders en strijdgroepen allerminst fijne jongens waren.

De geschiedenis

Sowieso is het de moeite waard om de geschiedenis van het omstreden Palestina eens te lezen. Daar mag je rustig een uur voor uittrekken (very long read). Het is een eindeloze aaneenschakeling van volken en machthebbers die elkaar het gebied betwistten en elkaar naar het leven stonden. Lang voordat wij hier in de Nederlandse veenmoerassen überhaupt met onze blote voeten door de modder liepen te soppen.
In elk geval is Palestina geen gebied waar de Palestijnen een oeroude historische claim op kunnen doen gelden. Hooguit vanuit de afgelopen eeuw.

Selectieve verontwaardiging

De Nederlanders mogen wat mij betreft gerust demonstreren voor het Palestijnse volk, voor zover er sprake is van een ‘volk’, het zijn uiteindelijk Arabieren. Maar waarom zie ik deze Nederlanders niet opdraven om zich druk te maken over het lot van de Armeniërs die onlangs van hun land werden verdreven? Of de vrouwen in Afghanistan? De vrouwen in Iran? De Oeigoeren? De Tibetanen? En Afrika is al helemáál buiten beeld bij de Nederlandse vendelzwaaiers als het gaat om mensenrechten.
Free Palestine! roepen de demonstranten. Ja, en dan? Dan is het gedonder nog steeds niet afgelopen, want Hamas wil alle joden de zee in drijven, zo is gezworen. Wij gaan hier nog heel lang last van hebben. Nou ja, wij…

Laatste revisie op 22 oktober 2023.