Getverderrie, kweekvlees!

Getverderrie, kweekvlees! dacht ik deze week toen deze nieuwe wetenschappelijke ontwikkeling aan ons werd gepresenteerd. Ja, het is natuurlijk op termijn beter voor het dierenwelzijn, je hoeft minder vee op te eten, dus dat zullen die dieren fijn vinden. Je kunt ook gewoon vegetarisch worden, dan ben je in één keer klaar. Dat scheelt weer een hoop gedoe in het lab.

Anyway, de term ‘kweekvlees’ valt bij mij niet lekker. Het geeft allerlei onverkwikkelijke associaties met het op kweek zetten van enge organismen, bacteriën, schimmels, weet ik veel. In zo’n petri-schaaltje, waarin na verloop van tijd allerlei groene en wollige substanties zich enthousiast en ongeremd beginnen te vermeerderen. Meestal geen goed teken, hoewel ik laatst in Micropia leerde dat er ook heel veel goeds uit voort kan komen. We kunnen niet zonder. Niettemin ziet het er meestal bijzonder eng en smerig uit.
Bij kweekvlees ga ik ook denken aan de collectie foetussen op sterk water in het Museum Vrolik (what’s in a name) bij het Amsterdamse VU/UMC. In die associatie zit weinig logica, maar het voelt gewoon zo.

Getverderrie, kweekvlees!

Kortom, de term ‘kweekvlees’ is niet goed gekozen. Straks loopt het allemaal uit de hand en wordt ons land vanuit een kweekreactor bedolven onder een eindeloos voortwoekerende massa kweekvlees, een niet meer in te tomen kankergezwel in de vorm van kweekgehaktballen en kweekrookworsten. Want het begint met wat dierlijke (stam)cellen die in het lab worden opgekweekt tot spierweefsel, dat uiteindelijk wordt ‘geoogst’. Kijk, van dat laatste woord dreig ik al acuut vegetariër te worden, dat klinkt gewoon helemaal fout, als een soort lijkenschennis.

Het worstje van de keurslager

Ja, allerlei culinair specialisten vonden het goed te eten. Net een ‘echt’ worstje van de keurslager. Prins Constantijn vond het ook lekker. Maar wat weet hij ervan? Denk maar niet dat het voltallige koninklijk huis straks overschakelt op kweekvlees.
Nederland produceert op dit moment al op grote schaal vlees. In megastallen, met zo min mogelijk aandacht voor dierenwelzijn, anders wordt het te duur. Het grootste deel wordt naar het buitenland geëxporteerd. Dieren worden onder erbarmelijke omstandigheden vervoerd en geslacht. Telkens komen er weer schandalen aan het licht. Het dier wordt als product gezien, niet als een individu dat respect verdient. Ik durf te stellen dat deze grootschalige industriële aanpak, deze manier van produceren, dus gewoon neerkomt op kweekvlees. Kunstmatig insemineren, opfokken, ‘oogsten’.

Afkicken

Volgens mij is een betere benadering om Nederland te laten afkicken van vlees. Geen megastallen meer. Geen slachtfabrieken. Meer bewustzijn kweken voor dierenwelzijn. Dan kweek je toch nog iets goeds. Maar zolang het financiële boerenbelang en niet het dierenbelang bij mevrouw Van der Plas voorop staat, gaat dit niet gebeuren. Net als bij alcohol en tabak heeft de industrie de grootste vinger in de pap.

Laatste revisie op 21 april 2024.