Ik moet u even waarschuwen, want dit wordt géén fris stukje! Naar Nederlandse maatstaven dan.
Ik dacht deze week: gek eigenlijk dat de Chinezen verstikkende luchtvervuiling minder als een probleem zien dan het Corona-virus. Nu zie je alleen maar lege straten.
In elk geval zorgt het op slot zetten van hele steden nu voor veel schonere lucht. Je zou er Johan Cruijff van gaan citeren.
Maar onderwijl, wanneer je er niet direct last van hebt, is zo’n virus ook wel weer een bron van kennis over een land.
Zo leerde ik dat in sommige delen van China vleermuizensoep gegeten wordt. Daarvan circuleren beelden die ik eerst hield voor nepnieuws, maar die achteraf waar bleken te zijn. Een vrouw vist met haar chopsticks een hele vleermuis uit haar soep en verorbert die met smaak. Je ziet de oogjes en de tandjes. Die geven nog wat extra visuele sjeu aan deze culinaire beleving. Braakt u al?
Update: Onderstaande YouTube filmpjes (twee stuks) zijn door YouTube verwijderd. Dus geen vleermuizen of kikkervisjes op het menu vandaag. Gelukkig hebben we de goudvissen uit India nog. Maar wees er snel bij, voor ze ook verwijderd worden.
Hoe ontstaat zoiets, vraag ik me dan altijd af. Eens, lang geleden, viel per ongeluk een vleermuis in iemands soep. Vanaf het plafond, nog half slaapdronken. Nietsvermoedend at de boer zijn soep en kreeg de vleermuis mee naar binnen. Hmm, best wel lekker, dit gaan we vaker koken! Vanaf dat moment waren de Chinese vleermuizen hun leven niet meer zeker.
Wacht! Dom van mij. Een betere verklaring is natuurlijk dat de Chinezen vóór de revolutie extreem veel honger leden. In tijden van hongersnood is alles lekker, dus ook een vleermuis, een rat, een cavia of een hond.
Kikkervisjes
Ook circuleren er ineens beelden van levende kikkervisjes die vanuit een kommetje water aan een Chinese peuter worden gevoerd. Het filmpje is al minstens anderhalf jaar oud, maar kijk: zo komen die dierenvirussen nu bij de mens! Het bewijs is geleverd! Volgens een aantal hysterici dan.
Meestal zie je dergelijke dingen alleen bij inheemse volkeren, die lachend handenvol maden en wormen in hun mond proppen. In India slikken ze levende goudvissen door. Schijnt gezond te zijn en tegen de astma.
Ik kijk nergens meer van op. Tenslotte eet men in Nederland ongegeneerd mosselen, oesters, slakken en haring. Daar gaat men elders in de wereld dan weer van over z’n nek. Ik herinner me uit mijn jeugd ook nog hoe mijn moeder doodleuk een dampende pan met gekookte hersenen op tafel had gezet. Smullen maar jongens! Ach ja, weer eens wat anders dan altijd die saaie spruitjes!
Gelukkig mocht ik deze lekkernij aan mij voorbij laten gaan. Er zit een grens aan wat je een kind mag aandoen. Een pak rammel met de mattenklopper, oké, maar hersens eten…
Met de trein
Van de Chinese stad Wuhan had ik nog nooit gehoord. Bij aardrijkskunde kreeg je vroeger alleen Peking en Shanghai. Maar nu leer ik dat er zelfs wekelijks goederentreinen gewoon van Rotterdam naar Wuhan rijden. En terug natuurlijk. Ongelooflijk! En dan doen wij moeilijk over korte alternatieven met de trein binnen Europa om het vliegverkeer te beperken. Wat naar Wuhan kan, kan ook naar Barcelona en Rome. Schiphol kan de helft kleiner.
De markt
Veel van de nieuwe virussen, zoals Sars en Corona, komen uit Azië. Daar zitten heel veel mensen en dieren op elkaar gepropt. Men denkt dat de Corona besmetting is begonnen op de markt in Wuhan.
In de wereld is nu grote paniek over de verspreiding van het virus. Is het erger dan de griep? Wordt het een pandemie? Welke voorzorgsmaatregelen kunnen we treffen? Komt de Consumentenbond met een test van mondkapjes? Worden straks bij ons óók hele steden afgesloten? Hoe riskant is eigenlijk de situatie bij ons op de Albert Cuyp of de Dappermarkt? Vertelt Rutte straks wél de waarheid of worden de ergste dingen weer onder de pet gehouden, zoals bij de Q-koorts? Bescherming van de bevolking mag tenslotte niet ten koste gaan van de economie!
Bij het RIVM is men fulltime bezig met het zoeken naar antwoorden op de vele vragen. Hopelijk zijn al deze verontrustende ontwikkelingen niet de nekslag voor de Chinees op de hoek. Want deze kwijnende branche behoort toch eigenlijk tot ons nationaal erfgoed. Ik begrijp nu ook waarom er bij de Chinees altijd een kom met goudvissen op de balie staat. Voor de sier.
Foto bovenaan: zelf gevonden vleermuis. Was lekker.
Laatste revisie op 5 februari 2021.
Inderdaad, de Chinezen hebben door gebrek alles leren eten. Voor ons onvoorstelbaar, wij vonden tulpenbollen en suikerbieten al heel erg. Maar misschien heeft men daar in China dus de risico’s onderschat. Net als het bush-meat in Afrika. Misschien niet voor de vleermuizen, maar moet er inderdaad veel minder gevlogen worden, niet alleen vanwege klimaat en milieu.