-
Geweld voor Gaza
Geweld voor Gaza: De afgelopen week werd de Universiteit van Amsterdam geteisterd door tamelijk gewelddadige demonstraties van studenten die protesteerden tegen het Israëlisch geweld in Gaza. Het is mogelijk dat de intenties van de oorspronkelijke demonstranten geweldloos waren, maar zoals zo vaak mengen lieden met minder zuivere bedoelingen zich in het protest. Lekker rellen. ME erbij en het is allemaal weer groot nieuws. Hamas Zoals columnist Frits Abrahams dit weekend al opmerkte in de NRC: de naam van Hamas viel tijdens de protesten geen enkele keer. Nu zijn wij allebei van een generatie die is grootgebracht met een mateloze sympathie voor Israël, maar sinds Gretta Duisenberg en Anja Meulenbelt durven…
-
Hysterisch huisbezoek
Hysterisch huisbezoek. Dat overkwam enige tijd geleden een vrouw in Amstelveen. Zij is een joodse vrouw met een dochter in het Israëlische leger. Het leek drie pro-Palestijnse dames een goed idee om uit een soort morele verhevenheid de joodse vrouw individueel ter verantwoording te gaan roepen voor de genocidale operaties van Netanyahu in Gaza. Alsof die dochter daar persoonlijk een stem in had gehad. Je bent sowieso behoorlijk van het padje af als je het conflict op die manier naar Nederland importeert en de joodse gemeenschap hier verantwoordelijk houdt voor de misdaden van Netanyahu en zijn regering. Hysterisch huisbezoek Theoretisch is het zelfs ook nog mogelijk dat de joodse vrouw…
-
Geen vacuum, wel achterklap
Geen vacuum: VN baas Gutierrez zei deze week dat de ‘Hamas aanvallen natuurlijk niet in een vacuum hadden plaatsgevonden’. Nu is Israel woest en verleent geen visa meer aan VN-medewerkers. In deze oververhitte situatie was dit natuurlijk geen handige uitspraak van Antonio, want hij suggereert hiermee dat Israel de oorlogsmisdaden van Hamas over zichzelf afriep.Naar mijn mening kan er bij oorlogsmisdaden nooit sprake van zijn dat je die over jezelf afroept.Wat je wél over jezelf kunt afroepen is fel verzet. Dat verzet had vermeden kunnen worden als Israel zich redelijk en humaan had opgesteld tegenover de mensen die al in het gebied woonden toen de Israëlische staat ontstond. Maar sinds…
-
Als je niet wordt vermoord is het een goede plek om te wonen
Als je niet wordt vermoord is het een goede plek om te wonen. De afgelopen vijfentwintig jaar verbleef ik regelmatig in kibboetsim in Israël, vooral in het noorden van het land. Bij familie. Het zijn in feite omheinde woongemeenschappen waar iedereen elkaar kent, waar men tussen de middag gezamenlijk eet in een eetzaal (‘gaderochel’) en waar allerlei economische activiteiten en festiviteiten plaatsvinden. Zo maakte ik eens een oogstfeest mee waarbij alle moeders die het afgelopen jaar een baby hadden gekregen op het podium werden geroepen. Ze stonden in een lange rij naast elkaar. Ik telde er geloof ik zo’n stuk of vijfentwintig. Voorwaar een rijke oogst. Er zijn speeltuinen, een…
Misschien ook leuk:
De doden spreken weer
Wij hadden óók wapens in huis!
Facebook heeft mijn leven verrijkt
-
Klunzig regeren
Het besturen van een uitgestrekt land als Nederland blijkt toch een enorme uitdaging. Om niet te zeggen: een moeizaam traject. Vooral in corona-tijd.Is er eigenlijk wel sprake van bestuur? Mogelijk is wat wij ‘bestuur’ noemen slechts de uitkomst van willekeurige meningen, invloed van lobbyisten, protesten uit de samenleving, bedrijven met grote belangen en kreupele besluiten. Er is geen plan, hooguit wat voortschrijdend inzicht. Er is ook geen plan B, laat staan een visie. Zoals bekend houdt onze premier zich daar verre van (‘een visie is als een olifant die het zicht belemmert’). Je verzeilt als regering dan in een situatie dat een samenleving de opgelegde maatregelen tegen corona steeds minder…
-
Het zijn de goden die altijd moeilijk doen
Ik bezocht de opgravingen in Zippori, een oude stad in Israël met ruïnes van Romeinen, Byzantijnen en Kruisvaarders. Restanten uit de eeuwen voor en na Christus, nu een rommeltje, in die tijd een voorname stad.Opvallend waren de mozaïekvloeren die de rijke stinkerds destijds in hun huizen lieten leggen door ongetwijfeld arme kunstenaars. Ze beheersten de techniek tot in de perfectie. Hun werk bleef grotendeels bewaard. De borsten van de Amazones Zo was er een afbeelding van Amazones, vrouwelijke boogschutters te paard. Over hen gaat het verhaal dat ze hun rechter borst amputeerden, want die zat maar in de weg bij het aanleggen van de pijl op de boog. Verwondering bij…
Previous
Next
Close
Test Caption
Test Description goes like this