Bij de grens met Libanon ontmoette ik een buslading meisjes uit Hebron. Ik wist niet dat ze daar mochten komen.

Op donderdag 23 april is het in Israël onafhankelijkheidsdag. Voor de Palestijnen is het daarentegen dan  afhankelijkheidsdag. Maar laat ik daar niet verder op ingaan, want een debat hierover is in Israël uiterst vermoeiend, zo niet slopend.

Het Open Museum in Tefen, Israël, is een bijzonder museum. Het is een industrieel park, waar tal van innovatieve bedrijven zijn gevestigd. Tussen de kleinschalige gebouwen staan allerlei beelden en sculpturen. In een tentoonstellingsruimte worden wisselende exposities gehouden. De kwaliteit is hoog.

Telkens wanneer ik in Nahariya (Israël) ben, besef ik hoe aangeharkt en georganiseerd Nederland eigenlijk is. Er hoeft maar een stoeptegel scheef te liggen en je kunt een melding sturen naar Verbeter de Buurt. Vergeleken daarbij is Nahariya een zootje. Alles verpulvert hier in hoog tempo, niet in de laatste plaats doordat het stadje aan zee ligt.

Ik bevind mij in het noorden van Israel, in het stadje Nahariya. De burgemeester is nog steeds dezelfde als toen ik hier in 1998 voor het eerst kwam. Al even lang hoor ik van verschillende inwoners dat de man niet goed bij zijn hoofd is en een regelrechte minidictator. Ik heb de neiging hen te geloven als ik de voorbeelden hoor.

Wij zijn met Zijne Kleine Koninklijke Hoogheid (ZKKH) op familiestaatsbezoek naar Israël gegaan. Op Schiphol werden wij voornamelijk dankzij het hoge schattigheidsgehalte van ZKKH met alle egards behandeld. Ik weet, het is mijn eigen kind, dus ik ben bevooroordeeld, maar de ervaring leert dat overal waar ik met hem kom, de aanwezigen wegsmelten. Vooral de dames.

Het was weer een tijdje te lang stil rond Geert Wilders en dat kan natuurlijk niet. We kunnen deze man niet laten wegkwijnen door aandachtstekort. Daarom kwam de Telegraaf vandaag met het bericht dat Wilders lange tijd door de AIvD is geschaduwd bij zijn zeer frequente bezoeken aan de Israëlische ambassade. Wilders vindt dit natuurlijk weer ‘een grof schandaal’ en gaat zoals gebruikelijk de premier ter verantwoording roepen.