-
Een aap aan het bewind
Ik vraag me af: waarom staat er altijd maar één aap aan het hoofd van de groep? Waarom is er één man (meestal) de leider van een land? Waarom eigenlijk geen clubje mensen, of iets in die geest?Onlangs zag ik Donald Trump weer op tv. Geen leider meer, maar nog wel een aap. En hij wil straks opnieuw president worden, zo lijkt het. Het valt de Amerikanen blijkbaar niet op dat hij bij toespraken tegenwoordig praat en beweegt als een ouwe drag-queen. Die lijzige dictie, die verwijfde motoriek. Zou toch weerstand op moeten roepen bij de conservatieven. Let er maar eens op. Alleen moet hij nog even langs de thrift…
-
Een smadelijke aftocht
Afghanistan. Zo’n land waar ik al twintig jaar lang meer van hoor dan ik eigenlijk wil. Laat ik er nu toch eens een analyse aan wijden. Zo’n doorwrochte verhandeling zoals we die de laatste tijd ook veelvuldig op het gebied van de virologie hebben mogen lezen. Dat niveau moet ik toch minstens ook kunnen halen, maar dan op het terrein van de wereldpolitiek. De ervaringen met Afghanistan zijn tot dusver niet echt vrolijk stemmend. De Russen zijn er in de jaren tachtig na een invasie al een keer uit gejaagd, maar daar hebben de Westerse landen niets van geleerd. Ondanks het feit dat de Amerikanen daar enthousiast aan mee werkten…
-
Het was om razend van te worden!
Als fanatiek Amerika-ontkenner zat ik op dinsdag 4 november ondergedoken. Ik kon de spanning niet aan. Net als wanneer Oranje in de finale staat. Met beide heb ik niks, dus ik vraag mij af waar die onwillekeurige nervositeit dan toch altijd vandaan komt. Om de bloeddruk te ontzien besloot ik dus onder te duiken. Ik had bedacht dat de media de schuld hadden, met hun live-blogs. Speciaal uitgevonden om mensen met zwakke zenuwen, zoals ik, te tergen. Zolang ik daar maar verre van bleef, zou ik het opzwepend effect (URGENT!) daarvan wel ontlopen. Ik wilde geen slachtoffer worden van de angst dat Trump opnieuw president zou worden. Geen idee waarom…
-
Ik loop weer vreselijk achter
Ja, ik weet het, ik loop weer vreselijk achter. Ik struikelde laatst ineens over het woord woke. Dat is Engels en het betekent wakker. Het komt uiteraard uit Amerika. Nóg uiteraarder van de Black Lives Matter beweging, want die zet momenteel de trend. Woke staat voor het bewustzijn dat iemand heeft voor veranderingen in de maatschappij. Het is geloof ik eveneens de bedoeling dat je je daaraan aanpast. Nou hoop ik maar dat ik dat goed zeg, anders komt er weer een scherpslijper corrigerend over mij heen pissen.Het is treurig dat we die begrippen niet zelf uitvinden, maar het is tevens treurig dat de meute altijd maar achter allerlei politieke…
-
Een land vol motherfuckers
Wanneer ik in Amerika zou wonen, zou ik een motherfucker zijn. Om de simpele reden dat iederéén daar op z’n tijd een motherfucker is. Niet alleen de man, maar ook de vrouw als het zo uitkomt. De oervorm is natuurlijk ‘fuck’. Fucking, fuck you, what the fuck, being fucked, fucking dit, fucking dat, enzofuck.In het Nederlandse taalgebied weten we natuurlijk ook wel raad met ruw taalgebruik in de vorm van kut, lul, klootzak, maar zelden drie keer in een zin.Nergens is het zo ‘over the top’ als in Amerika. Culturele rijkdom De afgelopen weken konden we er weer volop van meegenieten via de corona- en black lives-actualiteiten die via onze…
-
De ellende die Amerika heet
Tijdens zo’n corona-crisis komt weer eens tot uiting wat een vreselijk land dat Amerika toch eigenlijk is. Ik zie ook de mooie kanten, maar het is een dagelijks opspelende irritatie waar nauwelijks aan te ontkomen valt. Zeker, er is prachtige natuur en er zijn geweldige cultuuruitingen (hiphop uitgezonderd, mijn persoonlijke aversie). Maar politiek en moreel is het in veel opzichten een ‘failed state’. Dit wordt nog eens kundig voor het voetlicht gebracht door de volslagen nutcase die nu president is. Democratische mythe Veel Amerika-kenners gaven in het verleden hoog op van de democratie aldaar. Ik herinner me Charles Groenhuijsen, die in zijn tijd als correspondent tijdens verkiezingen altijd lyrisch was…