Het begon met Sylvana. Ik vond Sylvana altijd een ietwat irritante, tamelijk nietszeggende dame. Maar dat staat los van haar kleur of haar kapsel. Want ook gekleurde mensen kunnen irritant of nietszeggend zijn. Sylvana werd lid van een politieke beweging, DENK (waarom moet dit ineens met hoofdletters?). De naam vormt in elk geval een mooie uitdaging voor de leden.
Giertank
Uitgerekend Sylvana werd naar aanleiding van haar politieke ambities en haar eerdere zwartepietenstandpunt de aanjager van een landelijk racisme-‘debat’. ‘Debat’ tussen aanhalingstekens, want Sylvana kreeg me toch een giertank vol verbale en racistische derrie over zich heen, dat meteen weer blijkt waarin een klein land als het onze groot kan zijn. Mijn irritatie over Sylvana heeft inmiddels plaatsgemaakt voor mededogen met haar lot.
Racisme zit in de genen
De kranten en hun columnisten analyseren zich sinds Sylvana een slag in de rondte. Was niet nodig geweest, in de kern is het simpel: het racisme zit in de genen van de mens, de angst voor ‘de vreemdeling’, ‘de onbekende’. De schaal loopt van achterdocht, via wantrouwen en haat naar extreme afwijzing, waarbij alle middelen geoorloofd zijn. Laten we dit bij onszelf erkennen en herkennen, dan valt de neiging het best te beteugelen en houden we het prettig. We moeten de angst verstandig en beredeneerd overwinnen. Het vreemde en het onbekende krijgt aldus de ruimte om een toegevoegde waarde in ons leven te zijn. De laatste weken blijkt helaas dat we hiervan steeds verder verwijderd raken. De wereld omarmt weer foute types als Wilders, Le Pen, Poetin, Trump en Erdogan (zo, weer een paar landen waar ik voortaan niet zorgeloos naartoe kan).
Onbenullig
Het is jammer dat een betrekkelijke lichtgewicht als Sylvana de aanjager van het racismedebat moest zijn. Waarom zijn er onder de gekleurde Nederlanders geen prominente en gerespecteerde opinieleiders die deze taak op zich hadden kunnen nemen? Zij hadden meer gewicht in de schaal kunnen leggen. Zij hadden de discussie van verstandige argumenten kunnen voorzien. Argumenten die onopgevoede en onbenullige beheerders van ‘uitzwaaipagina’s’ op Facebook bij voorbaat de wind uit de zeilen nemen.
Gekleurde opinieleiders
Zijn er geen gekleurde intellectuele opinieleiders (m/v) of krijgen ze geen kansen in het establishment van het overwegend witte medialandschap? Ik denk dat laatste. In de Nederlandse media fungeren hooguit wat excuus-allochtonen (ik heb de term niet bedacht) als Sylvana en Umberto. In de directie van de NTR zitten ze blijkbaar niet. De veelkleurigheid van onze samenleving is nog niet genoeg ingebed in onze instituties.
Daardoor krijgen meneertjes als Donny Bonsink met zijn ‘uitzwaaipagina’ op Facebook veel te weinig weerwoord. Ja, wél in de media van de hoger opgeleide witte meerderheid, in de Volkskrant, Het Parool, de NRC. Maar die kranten worden door Donny en zijn kompanen niet gelezen.
Blanke boerenlullen
Feitelijk is het godgeklaagd dat een halve eeuw multiculturaliteit in dit land, een heleboel types nog steeds terugvallen in racisme. Is Donny Bonsink onder een ondergescheten stoeptegel opgegroeid? Zat hij met uitsluitend blanke boerenlullen in de klas? Op de voetbalclub? Woonde hij in een straat met alleen maar blonde kindertjes? Kreeg deze jongen nooit eens tegengas van zijn schooljuf, zijn vrienden of zijn ouders? In elk geval heeft hij een gigantische sociaal-culturele achterstand.
Grenzeloze onbeschoftheid
Een fikse tegenvaller in de acceptatie van veranderende kleur van de samenleving is geweest de opkomst van die zogenaamde ‘vrijheid van meningsuiting’. Bij bekende onderbuikwebsites en politieke bewegingen is dit begrip altijd geïnterpreteerd als ‘vrijheid van grenzeloze onbeschoftheid’.
En dus wordt in bepaalde kringen van alles geroepen om iedereen die het niet met ze eens is zo diep mogelijk te kwetsen. Bij Sylvana is racisme dan het meest voor de hand liggend gereedschap.
Vraagtekentje
Ik durf ook wel een voorzichtig vraagtekentje te zetten: is het in de kern wel werkelijk racisme? Opvallend is namelijk de felheid van de haat waarmee de uitingen dikwijls gepaard gaan. Het is eerder de wil tot keihard kwetsen, diep grieven, de ander zoveel mogelijk pijn doen. Men weet dat dit bij Sylvana het beste lukt via haar afkomst en huidskleur.
Bij een politicus als Lodewijk Asscher wenst men hem de vreselijkste ziektes toe of grijpt men zijn joodse afkomst aan.
Kortom, het is maar waar je iemand op kunt pakken. Het is een theorietje van mij.
Emancipatie
Onze overheden mogen zich wel eens wat actiever te weer gaan stellen tegen deze ontwikkelingen. En dan niet alleen verbaal. Dit volk moet beter worden opgevoed. Niet alleen het onderbuikvolkje, maar ook het witte hoogopgeleide establishment kan nog veel ethische emancipatie gebruiken. Nog altijd domineert een witte elite de politiek en de media met z’n zelfvoldane vrijblijvende meningen. Slechts een enkeling is werkelijk waardevol als opiniemaker (Heijne, Luyendijk). Bij de columnisten met een andere etnische achtergrond zijn de echte opiniemakers schaars (Sheila Sitalsing). Meestal worden ze gekozen op grond van afkomst (Yasmina Aboutaleb), niet op grond van kwaliteit. Dieptepunt is voor mij altijd Afshin Ellian, die met zijn conservatieve en rammelende standpunten bijkans zélf lid kan worden van de PVV. Het enige dat hem daarvoor behoedt is dat de PVV geen lidmaatschap kent.
Barbarij
Wanneer politiek en media niet een betere mix worden van culturen, met de bijbehorende voorbeeldfunctie en emancipatorische kracht, is straks de gevreesde tweedeling in onze samenleving een feit. De barbarij ligt op de loer.
Update: Ik had een keer de naam van de jongeheer Bonsink fout. Bonsing in plaats van Bonsink. Waarschijnlijk speelde de onbewuste assosiatie met de bunzing mij parten. Dank aan lezer Leen!
Update 2: Sylvana Simons is inmiddels alweer weg bij DENK en heeft nu haar eigen partij: Bij1.
Laatste revisie op 8 juni 2020.
Veel mensen nestelen zich graag in een comfortabele slachtoffersituatie. Van daaruit kun je alleen maar gerechtvaardigde eisen stellen zonder ooit tijd te besteden aan zelfreflectie. Dat geldt voor alle huidige conflictsituaties. Als Nederlandse Surinamers, Antillianen, na vele generaties steeds blijven terugverwijzen naar 400 jaar koloniale slavernij koesteren ze een verwrongen zelfbeeld. Niet de witte Nederlander moet aangevallen worden maar aan de lage eigenwaarde moet gewerkt.
Ervaring: een Surinaamse vriendin was afdelingsarts in een streekziekenhuis op een van de eilanden in het zuidwesten van het land. Ze kwam in haar ouderlijk gezin naar Nederland na de onafhankelijkheid, maakte een middelbare schoolopleiding af. Startte een studie aan de medische faculteit op de UVA, onderbroken door een ongewenste zwangerschap gevolgd door een falend huwelijk.
Als moeder van 3 kleine kinderen maakte ze later haar studie alsnog af, geholpen door de zus die insprong voor de verzorging van haar kinderen. Ik had grote bewondering voor haar doorzettingsvermogen om haar leven tot een succes te maken. Maar zij werd diep gegriefd door de botte afwijzing in haar beroep door de oudere vrouwelijke patiënten (ik wil geen zwarte handen aan mijn lijf, ik wil een hollandse dokter!) die zij vertaalde in een discriminatie die haar door ALLE witte Nederlanders werd aangedaan… (ik voel me alleen prettig onder mijn eigen volk).
Tevergeefs trachtte ik haar duidelijk te maken dat het die domme oude Zeeuwse en Zuid-Hollandse vrouwen waren die xenofobisch op zo’n manier op haar reageerden. Dat zijzelf een hoog opgeleide vrouw was die daar ver boven moest staan, dus zulk gedrag niet liet kwetsen. Maar zij vertaalde het in een afkeer van (80% van) de hele Nederlandse bevolking, waarmee ze zichzelf tot een slachtoffer maakt. Als men daaraan toegeeft blijft een wrok die in het ergste geval ook nog doorgegeven wordt.
Hetzelfde geldt voor de zwartepieten commotie, ik heb zwarte piet als kind nooit als de slaaf van sinterklaas gezien, de huidige generatie Nederlandse kinderen doet dat al helemaal niet, die zien hem als slimme helper waarmee je kunt lachen. Als er iets veranderen moet aan zijn uiterlijk, neem dan mensen met van nature een bruine of zwarte huid! De witte ”begripvolle” Nederlanders die de antipieten-agressie steunen en opjutten zijn verkeerd bezig. Het is een misplaatste weerzin gevoed door de Amerikaanse historie waar zwarte mensen tot in de 20e eeuw nergens mochten optreden (!!!) Als er dan ergens een zwarte op het toneel moest verschijnen werd een witte Amerikaan zwart geschminkt. Dat was systematisch kwetsend, een heel andere context, ”onze” zwartepiet is geschminkt omdat er tot de jaren vijftig bijna nergens een echte zwarte acteur voorhanden was.
Veel mensen zijn helaas nog blijven in primitieve stamcultuur.
Eigen stam eerst.
Weer anderen maken het nog gekker en verschuilen zich met valse kenmerken in een stam.
Zie bijvoorbeeld de peroxide-ariër G.W.
Die heeft waarschijnlijk weer gekeken naar zijn racistische voorbeeld A.H.: http://www.welingelichtekringen.nl/wetenschap/26963/hitler-was-echt-een-beetje-jood.html
correctie: 1e zin moetzjn:
Veel mensen zijn helaas blijven in de primitieve stamcultuur.
En nog “steken” na blijven
Ik ga nu een groter mobieltje kopen!!!
Vroeger had je opiniemakers van statuur. Maar sinds de journalistiek in de jaren negentig ontdekte dat zij in een ivoren toren zat en de wijken in trok, kwam het primaat plotseling bij een heel andere groep te liggen. Met de opkomst van internet en de social media, kregen de wijkbewoners een ongekend podium. Daar wordt nu de opinie gevormd. Dat is de geest die je niet meer in de fles krijgt. Het wachten is op een generatie journalisten die net als wij het vak in gingen om mensen het zwart en het wit te tonen zodat zij een afgewogen oordeel kunnen vormen. Voorlopig is het zo dat journalisten die dat bepleiten te horen krijgen dat ze nog steeds in een ivoren toren zitten. Het is een kwestie van lange adem, het is alleen de vraag of onze generatie die heeft. Ik bespeur bij mezelf ernstige vermoeidheidsverschijnselen.
Hear hear!
Hier valt weinig op te zeggen. Als je iemand in de klasse ”veel geschreeuw en weinig wol” indeelt en die figuur heeft toevallig een kleurtje ben je een ‘racist’. Dus onthoud je je maar van kritiek. Helaas heeft ‘politiek correct’ zijn intussen ook al een sterk negatieve connotatie gekregen. Zelfs ‘theedrinken’ is een besmet werkwoord waaraan je je beter niet bezondigt. Kortom: komt het schelden niet van de ene kant dan krijg je wel de wind van voren van de andere.
Daarom oogsten op het internet stukjes als dit nog zelden commentaar van weldenkende mensen. Er komt steeds meer zelfcensuur in NL, het begint geleidelijk op Rusland en Turkije te lijken. De leiding deugt niet maar laat de regering toch maar zitten, uit angst voor het onbekende.
Gelukkig reageer jij als weldenkend mens nog wel altijd. Ik voel me bevoorrecht. 😉