Ik zag in het nieuws een foto van De Grote Leider met zijn waterstofbom. Het was een flinke cilinder met een smalle taille. Opvallend was de grote hoeveelheid bouten waarmee de delen van de bom aan elkaar geschroefd waren. Niet kapot te krijgen.
Het object zag er indrukwekkend uit, maar niet echt afschrikwekkend. Het leek eerder het resultaat van een uit de hand gelopen schoolproject bij het vak Science: een ketel om zelf slibowitz te stoken.
“Ja, jongens, leuk, originele onderwerpkeuze! Haal hem nu maar weer uit elkaar.”
Kwaad om een krasje
De Grote Verheven Leider wees naar een plek op het object. Maar er viel niets aan te wijzen. Tenzij er een krasje op zat waar hij misnoegd over was. Zijn vazallen keken aandachtig nergens naar en maakten aantekeningen.
Het hoofd van het laboratorium maakte met zijn hand een uitnodigend gebaar richting de glimmende waterstofbom. Alsof hij wilde zeggen: “Hier, probeer zelf maar even…”
De Grote Vice-Vazal die met de Grote Verheven Leider was meegekomen, keek vanuit de achtergrond wat sceptisch naar het tafereel. Je zag hem denken: zo’n ding hadden wij vroeger ook in de varkensstal, een voedertrechter!
Melkbussen
En daar zat hij waarschijnlijk niet ver naast. Iedereen kan twee oude melkbussen met de openingen aan elkaar lassen en beweren dat het een waterstofbom is. Poets het ding flink op, leg het horizontaal op een sokkel en bevestig er een paar glimmende slangen aan. Je vindt ze bij de Gamma in het schap van de waterleidingmaterialen. Vergeet niet de melkbussen vooraf met zand te vullen, want als de waterstofbom hol klinkt is Trump niet onder de indruk. Die klinkt zelf ook hol.
Liefkozend streek de Grote Verheven Leider even met zijn mollige knuistje over de waterstofbom. Eigenlijk zonde om hem te laten ontploffen…
“Kunnen we niet gewoon gaan carbidschieten?”
De pennen krasten over de notitieblokjes. Aandachtspuntje!
Strafkamp
Toch was er voor mij nog iets geruststellends aan het verhaal: een waterstofbom geeft nauwelijks nucleaire straling af. Binnen de sector oorlogsvoering claimt de Grote Verheven Leider hiermee een voortrekkersrol op het gebied van milieuvriendelijk bombarderen. Verhoudingsgewijs dan.
Gedeprimeerd zat de inmiddels ex-Grote Vice Vazal op de rand van zijn bed in het strafkamp. Onder zijn voeten trilde de grond hevig door een aardbeving. Het was de test van de waterstofbom. Hij zuchtte diep. Hij had het gezegd, over die voedertrechter. Stom.
Met dank aan Oudejaarswinkel.nl
Laatste revisie op 12 mei 2021.