Op het digitale plaatjesboek Pinterest (verslavend) zag ik een screendump van een discussie wat de beste manier is om een lijk te verbergen. Niet dat dit onderwerp mijn speciale interesse heeft, maar mij intrigeert wél de vraag: in hoeverre kun je hierover gedetailleerd schrijven zonder dat er alarmlichtjes en -belletjes afgaan bij veiligheidsdiensten en justitie? Is het niet hier in Nederland, dan toch wel bij de afdeling Benelux van de NSA.
In hoeverre worden wij in de gaten gehouden, in hoeverre gaat al onze internetcommunicatie woordelijk door de filters van allerlei opsporingsdiensten?
Want laten we eerlijk zijn, sinds de openbaarmaking van de Amerikaanse afluisterpraktijken is het niet langer paranoïde wanneer je je als burger permanent bespied waant.
Polderveiligheidsdienst
Ik kwam eigenlijk op deze gedachte naar aanleiding van de mededeling van onze polderveiligheidsdienst dat zij jihaddisten, Syriëgangers en ander langbaardig tuig in soepjurk nauwgezet volgen. Want hoe moet je er anders achter komen om iemand een jihaddist is? Waarschijnlijk door iedereen die bepaalde moskeeën bezoekt permanent af te tappen.
Maar niet alleen jihaddisten zullen in de belangstelling staan van opsporingsdiensten. De scanners van ons dataverkeer zullen ook aanslaan op andere verdachte termen. Zoals ‘verbergen’ en ‘lijk’. Alleen het schrijven over de beste manier om dat te doen kan er misschien toe leiden dat ik binnenkort mannen in lange regenjassen aan de deur krijg.
Ze vragen of ze mijn tuin even mogen omspitten. Gewoon een routinecontrole, wordt mij verzekerd.
Misdaadauteurs
Hoe lossen misdaadauteurs als Saskia Noort, Esther Verhoef, Suzanne Vermeer en Tomas Ross dat eigenlijk op? Die zullen toch regelmatig googlen om zich te informeren over de laatste ontwikkelingen op het gebied van lijkverberging. Sommigen schrijven onder pseudoniem. Wellicht is dat voldoende om onze -als niet al te snugger bekendstaande- inlichtingendiensten om de tuin te leiden.
Maar goed, terug naar de uitgangsvraag: hoe verberg je nu een lijk? Ik weet dat het tegenwoordig usance is om daar geen enkele moeite meer voor te doen, maar het gewoon doorzeefd op straat achter te laten (ik noem een Gwennette Martha). Toch moeten we dit niet willen aanmoedigen. Zorgvuldig verdonkeremanen blijft daarom de elegantste oplossing.
De beste manier
Waarschijnlijk is de beste manier: nadat het slachtoffer volgens de nieuwste voorschriften uit het IS-kalifaat halal is geslacht, kan het lijk in stukjes worden gesneden en worden gepureerd in de blender. Vervolgens dient de dader te gaan vissen op de Vinkeveense Plassen. De gepureerde stoffelijke resten worden namelijk als visvoer gebruikt. Denk erom: hengels en visvergunning meenemen, anders kun je alsnog op een onnozele manier tegen de lamp lopen. In ons dichtgereguleerde land is namelijk niets zo riskant als het níet hebben van een vergunning. Daar krijg je meteen last mee en van het één komt dan het ander.
Wat ikzelf tot slot nog wel interessant vind om te zien is hoe vaak dit verhaaltje in de loop der tijd wordt gelezen. Zo openbaart zich vanzelf de stiekeme belangstelling voor dit onderwerp. Wij hebben er waarschijnlijk geen idee van hoeveel weggewerkte lijken er in Nederland zijn begraven in tuinen of zijn ingemetseld in muren. Ook zijn er nog altijd twee miljoen sportvissers in Nederland. Ik bedoel maar…
Update later op de dag: De realiteit lijkt de scherts haast te gaan overtroeven: Burger wordt straks doorgelicht zoals profiel van crimineel wordt opgesteld (Volkskrant).
Update 14 oktober 2017: Links naar gerelateerde artikelen zijn op deze pagina uitgeschakeld, om pijnlijke verwijzingen te voorkomen.
Laatste revisie op 10 februari 2019.