Op zoek naar een echte leider

De laatste jaren zie ik in mijn krant (NRC) steeds meer advertenties staan voor leiderschapscursussen. Op hoog niveau uiteraard, want bij de Volksuniversiteit doen ze denk ik niet aan dat soort dingen. Deze advertenties staan ook niet in De Telegraaf (bij mijn weten, ik vermijd die krant), want leiderschap bij het plebs leidt alleen maar tot revolutie tegen het establishment. Geeft meestal ellende.

Blijkbaar is er in deze crisistijden extra grote behoefte aan leiderschap. Wijs en voortvarend leiderschap, volgens de advertenties. Geen wonder, na een decennium Rutte. Dat was een eindeloze leermartelgang van falend leiderschap, dat is uitgemond in Groningse aardbevingen, een asielcrisis, een klimaatcrisis, opstandige boeren en geterroriseerde toeslagenouders.

Nogal pretentieus

Ik krijg altijd een beetje de kriebels van die advertenties. Het klinkt nogal pretentieus om te denken dat je een leider bent. Een leider in de dop, die alleen nog maar een cursusje hoeft te volgen om de puntjes op de i te zetten. Om daarna het bedrijf of desnoods het hele volk naar een betere toekomst te leiden. Meestal komt men in de praktijk niet verder dan de afgrond, dat zie je maar aan Poetin.

Ein Führer

Ik vertaal bepaalde begrippen altijd even in het Duits om te checken of ze historisch door de beugel kunnen. Wel zo veilig in tijden dat men op de rechterflank graag refereert aan Nationaal Socialistisch vocabulaire (Gutmensch, e.d.). Maar goed, ik schat in dat het ‘Führungskurs’ heet. Voor aspirant Führers dus. In Duitsland is terughoudendheid geboden bij deze advertenties, lijkt me, al is het alleen maar om een toevloed van neonazi’s te voorkomen.

Wat voor persoon ziet men voor zich bij een leider? Een leider zoals Mozes, die het dolende joodse volk door de Rode Zee en de woestijn gidste, op weg naar het Beloofde Land? Zelfs dat is niet helemaal gelopen zoals gepland, want tot op de dag van vandaag wordt dat Beloofde Land nog ernstig betwist.

Geen gezeur

In Nederland hebben we behoefte aan iemand die wijze, maar krachtdadige maatregelen kan nemen. Iemand die keuzes durft te maken. Iemand die deze maatregelen kan uitleggen en verantwoorden, iemand die wars is van gezeur op de vierkante centimeter.
Een leider die knopen durft door te hakken en die deze doorgehakte knopen ook kan uitleggen.

Alle lobbyclubjes moet de toegang tot het Torentje worden ontzegd. Weg met de invloed van agro-industrie, Shell, NAM, TataSteel, Schiphol, Chemelot, Rabobank en Marc van den Oever.
Het zijn alleen maar stoorzenders die de zaak ophouden. Toen het kabinet-Balkenende (CDA) begin deze eeuw de gewone mensen in de WAO hard aanpakte, was er sprake van grote doortastendheid bij minister De Geus (CDA) van Sociale Zaken. Geen enkele aarzeling, geen enkel overleg met de betrokkenen. Maar dat waren dan ook geen boeren. Johan Remkes (VVD) zat wel in het kabinet, maar beperkte zich tot het genadeloos ontslaan van overjarige ambtenaren op Binnenlandse Zaken. Het was een onbarmhartig beleid. Ziedaar de dubbelhartigheid van het CDA, de partij van de christelijke naastenliefde.

Personeelstekort bij ChristenUnie

De ChristenUnie kan geen opvolger voor Henk Staghouwer op Landbouw vinden. Nu lonkt men stiekem toch een beetje naar Remkes (VVD). Of zullen ze toch weer troela Annemarie Jorritsma uit de coulissen trekken? Ik weet niet waarom ze dat in godsnaam zouden willen, maar ik acht ze tot alles in staat. In dat geval zijn wij definitief en reddeloos verloren.

Stickers sparen

Nee, ik pleit voor Freek Vonk als minister van Landbouw. Dan worden ze helemaal gek op dat ingedutte ministerie.
De boeren mogen stickers sparen: voor elke duizend kilo minder mest krijgen ze een sticker. Want zo pakt Freek dat aan. Heb je geen leiderschapscursus voor nodig. Tegen de tijd dat hun spaarboekje vol is, hebben ze vanzelf hun stikstofdoelen gehaald en zijn ze automatisch overgeschakeld op biologisch en diervriendelijk boeren.

Laatste revisie op 12 september 2022.