Opgevoed, gehersenspoeld en opgeblazen

Opgevoed, gehersenspoeld en opgeblazen. Zo kun je de jeugdjaren samenvatten van Palestijnse kinderen die opgroeiden onder Hamas. We zijn het nu wellicht vergeten, maar in de beginjaren van deze eeuw verschenen er beelden van kinderen in trainingskampen van Hamas. Ze werden klaargestoomd om als martelaar te sterven in de strijd tegen Israël. Vanaf de crèche kregen ze een opleiding tot ‘shahid’, de martelaar die zich opblaast te midden van burgers in Israël. Dit alles onder de bezielende geestelijke leiding van de seniele oude Sjeik Ahmed Yassin, die zich destijds in een rolstoel door de Gazastrook verplaatste. Deze man werd op 22 maart 2004 door Israël met een raket uit zijn rolstoel geschoten. Maar blijkbaar was het leed toen al geschied. De opleidingen zijn voortgezet. Want ruim twintig jaar later zien we waarschijnlijk diezelfde, inmiddels volwassen, kindsoldaten een massamoord plegen op festivalgangers die een rave-party bezochten in de Negev-woestijn, bij de kibboets Re’im. Er vielen minstens 270 doden.

Massamoord

Aanvankelijk vroeg ik mij af waarom er toch niemand onder die Hamasstrijders had geroepen dat dit niet kon, dat dit massamoord was op jonge mensen. Dat dit Allah-gewijs niet goedgekeurd zou worden en dat ze dus die 72 maagden later ook wel konden vergeten. Dat zijn volgens de logica trouwens toch maar lelijke oude besjes die bij leven niet aan de man konden komen. Dit terzijde.
Maar toen herinnerde ik me dus ineens de rolstoelsjeik Ahmed Yassin en realiseerde ik me dat het hier jarenlang geprogrammeerde Hamas-robots betrof, die waarschijnlijk niet bekend zijn met humanitaire gevoelens als mededogen en moraliteit.

Klimaat van haat

Ik mag volgens berichten in de krant niet zeggen dat de staat Israël deze acties van Hamas over zichzelf heeft afgeroepen. Maar we ontkomen er niet aan om te constateren dat achtereenvolgende Israëlische regeringen de laatste decennia een klimaat hebben geschapen waarin haat een ideale voedingsbodem had. En dus ook de extreme haat. Sinds de Osloakkoorden zijn er nauwelijks meer stappen ondernomen om tot een oplossing met de Palestijnen te komen. Integendeel. Die mensen zijn getreiterd, geterroriseerd, van hun land beroofd en vernederd.

Hells Angels

Blijkbaar heeft Hamas niet door dat hun beweging alleen maar gebruikt wordt door Iran om een proxy-oorlog tegen Israël te voeren. Vrijwel zeker heeft Iran de beweging van enorm veel zwaar wapentuig voorzien. Andere leveranciers met een eigen wapenindustrie in de regio kan ik zo gauw niet bedenken. Maar wat heeft Hamas hierbij te winnen? Ze hebben zich gedragen als iemand die vlak voor het clubhuis van de Hells Angels tegen de Harley Davidsons gaat staat pissen. Dan is de uitkomst voorspelbaar. Ze zijn daarmee ook schuldig aan het geweld dat de bevolking in Gaza treft.

Keiharde aanpak

Arme burgers. Dit gaat niet goed aflopen. Nu al krijgen ze van Israël de oproep om naar het zuiden te gaan. Dat kan niet iedereen. En waar vinden ze onderkomen? De verwachting is dat Israël binnenkort de Gazastrook binnentrekt. Er volgt een bloedige oorlog. Als Gaza eenmaal is bezet wordt het geannexeerd en gezuiverd. Want bij de Israëlische conservatieven (en dat is minstens de helft van de bevolking) heerst het credo: ‘als je die Arabieren niet kei- en keihard aanpakt, zijn ze niet onder de indruk’.

Gijzelaars

De enige hoop op matiging is voor Hamas dat de binnenlandse druk in Israël onder de bevolking groot genoeg wordt om te onderhandelen over de vrijlating van de gijzelaars. In het verleden was een nationale actie nodig om de regering te bewegen om te gaan onderhandelen over de vrijlating van Gilad Shalit, een reservist die gevangengenomen was in Gaza. Ik maakte over die actie in 2007 nog een radioprogramma. Maar toen ging het om drie soldaten (waarvan er twee achteraf dood bleken) in ruil voor ruim 1000 Palestijnse gevangenen. Waarschijnlijk is de druk nu hoger.

Bloedig geweld

Waarom is het in het Israëlisch-Palestijnse conflict toch altijd nodig om alles zo bikkelhard en meedogenloos te spelen? Oorlogen, vergelding, gijzelingen, kapingen, bomaanslagen, afrekeningen, moorden, het is een eindeloze reeks van bloedig geweld dat in meer dan een halve eeuw totaal niets heeft opgeleverd, behalve leed en wederzijdse haat. Zijn er nu werkelijk geen creatieve geesten die kunnen zorgen dat beide partijen over hun eigen schaduw heen stappen en iets anders verzinnen dan geweld? Ik vrees dat de wil daartoe matig is. De wapenindustrie in Israël is inmiddels zo enorm ontwikkeld, dat men daar geen vrede kan gebruiken. Nogmaals: arme bevolking.

Laatste revisie op 13 oktober 2023.