Als een stad maar één winkelstraat heeft, loop je al gauw een bekende tegen het lijf. Meestal is dat gezellig, soms is dat je ex. Dat laatste overkwam een jonge vrouw in Heerenveen. Die ex was niet voor niks een ex, want als je het mij vraagt was er bij hem toch sprake van een lichte kleurafwijking in het psychiatrisch simplistisch autistisch aspergistisch filatelistisch absurdistisch spectrum. Of zoiets. Vraag het mij dus beter niet. Van gympies naar stampij Drammerig en luid pratend versperde hij de jonge vrouw de weg.Mijn vrouw merkte dit op. Ik niet. Ik was nog met mijn gedachten bij de gympies voor ZKKH die we wilden kopen.…