Toen er afgelopen zaterdag in Zuidland een trekpontje met 25 opvarenden omsloeg, kreeg ik echt een déjà vue. Het is mij namelijk ook eens overkomen! Niet in Zuidland, maar een stuk noordelijker, in Zweden! En dan niet met 24 man tegelijk, maar gewoon lekker met z’n tweeën. Zonder hulpdiensten. Zonder trauma-heli.Wij hebben deze schipbreuk geheel zelfstandig afgehandeld en overleefd. Na mijn ervaring van destijds durf ik te stellen: wanneer je met z’n vierentwintigen op zo’n lullig ponton gaat staan, kun je erop wachten dat je om gaat. Wijsheid achteraf, want als het past, denk je dat het veilig is. Dat hadden wij toen ook.Hieronder dus maar eens een reprise van…