Gepubliceerd door
Mevrouw Jansen was in m’n schooltijd mijn lerares biologie. Zij sommeerde eens de hele klas om de aankomende zaterdag zeer vroeg op te staan. Zeven uur. Bij pubers is dit een onverantwoorde aanslag op hun bioritme. Al sinds onheuglijke tijden brengt de puber de vrije zaterdagochtend slapend en masturberend door.
Daar had mevrouw Jansen allemaal niets mee te schaften. En dus moesten wij er met haar op uit trekken naar de toen nog woeste zandgronden van de in aanbouw zijnde tuinsteden van Amsterdam Nieuw-West.
Wij gingen plantjes determineren in het vrije veld, waar de onkruiden welig tierden. We werden aangemoedigd daarbij niet alleen te kijken, maar ook te voelen, te ruiken en te proeven.
Het kruis van ome Ko
De enige plant die ik heb onthouden was het jakobskruiskruid. Waarschijnlijk vanwege de naam, waarbij ik meteen associaties kreeg met het schaamhaar in het kruis van mijn oom Jakob (kortweg ome Ko), de broer van mijn vader. Dat is nu eenmaal mijn verdorven geest. Godzijdank heb ik het betreffende schaamhaar nooit hoeven aanschouwen, maar toch, als je weet hoe de plant eruit ziet, kan dit door pubers grappig gevonden worden.
Mevrouw Jansen heeft ons niet verteld dat de plant uitermate giftig was. Ik heb daar althans geen actieve herinnering aan, zoals dat tegenwoordig heet. Hier zijn wij goed weggekomen. Waarschijnlijk wist zij dat zelf ook niet, want voor de biologieles op ons intellectueel niveau volstond een lagere onderwijsakte. Wij keken tegen de leraren op, maar vergeleken bij het gymnasium waren het natuurlijk maar kleine krabbelaars. Ik wist dat later pas.
Farmers Defense Force
Opeens is dit jaar het komkommernieuws vervangen door kruiskruidnieuws. Het staat volop in de belangstelling. Het jakobskruiskruid maakt ongelukkigerwijs vaak deel uit van het pakket wilde bloemen dat de overheid in onze wegbermen zaait. Ter bevordering van de vlinderstand en het overige insectenleven. Hier heeft iemand even niet op zitten letten. Het jakobskruiskruid zaait zich ook uit naar weilanden. De plant smaakt smerig, dus de koeien eten eromheen. Maar als er gemaaid is en de koeien ‘s winters het hooi krijgen, smaakt het jakobskruiskruid nergens meer naar en krijgen ze het binnen. De boeren roepen nu dat de koeien hierdoor bij bosjes dood neervallen. De Farmers Defense Force ziet hierin een mooie gelegenheid om de tamme zomermaanden te overbruggen en laat de tractoren al warm draaien.
Daar tegenover staan uiteraard de natuurbeschermingsorganisaties, die nu juist zo blij waren met al die wilde bloemen. En ach, een koe is in onze samenleving sowieso geen lang leven beschoren.
Aan alle kanten vergiftigd
Ik vind het eigenaardig dat dit probleem nu pas ter tafel komt. Ik verkeerde altijd in de veronderstelling dat de boeren al het onkruid op hun land gewoon plat spoten met RoundUp of iets dergelijks. Ze gebruiken dan gras dat daartegen resistent is, waardoor je van die mooie pisgeel gekleurde weilanden overhoudt.
Ik weet daar het fijne niet van. Hoewel ze vroeger ook wel wisten hoe ze de natuur moesten vergiftigen, zijn de gifstoffen sindsdien veel geavanceerder geworden. Ik kan mevrouw Jansen niet aanrekenen dat ze ons daarover niets heeft verteld.
Die giftigheid van het jakobskruiskruid is welbeschouwd maar een ondergeschikt probleem. We worden tenslotte aan alle kanten vergiftigd en we kunnen er weinig tegen doen. Schiphol, Tata Steel, Dupont Chemours en nu weer de met gif-doordrenkte aardbeien van Albert Heijn en Lidl. Ons welzijn is altijd ondergeschikt aan de economische groeicijfers. Misschien moeten de Willem Engel wappies (eigenlijk ook een soort gif) dáár eens tegen te hoop lopen. Dan doen ze nog wat nuttigs.
Laatste revisie op 9 augustus 2021.
Geef het St.Jacobskruiskruid maar weer de schuld! Toen ik biologieles kreeg ergens rond 1968, vertelde mijn biologieleraar dat het jacobskruiskruid weliswaar giftig was voor koeien en paarden, als ze het al aten, maar dat deden ze niet (hardstikke bitter, probeer maar, je gaat er echt niet dood aan).. Die malloten van veehouders (Farmers Defence!!!)die nu hun weilanden oogsten hebben allereerst de natuurlijke vijanden van het kruiskruid wegggemaaid/ gespoten met roundup, en vervolgens vermalen ze het in het hooi. Niet alleen eigen schuld, maar vooral hele dikke bult! Dat krijg je van die overmaatse tractoren die alles wegmaaien. Gelukkig bleef zo’n… Lees meer »
Eerst maar es die tractoren kentekenen dan is daar de anonimiteit af. Weten we eindelijk wie het zijn die ons zo vaak hinderen en eindelijk wegenbelasting op hun zware transporten laten betalen. Gek genoeg is dat landbouwverkeer net als de kerken boven de wet.
Ja, daar heeft het CDA wel voor gezorgd al die jaren. Die kentekenplicht schijnt eraan te komen, maar dan alleen voor de voorkant (als ik me goed herinner). Anders moeten de boeren 2 kentekenplaten kopen en dat zou (je gelooft het niet) te duur voor ze worden.
En ik dan voor mijn aanhangertje en mijn boottrailertje ook 2 extra! kentekenplaten en niet eens af te schrijven als ”bedrijfskosten”. al 15 jaar geleden kamerleden aangeschreven op de onredelijkheid dat ik ”proviciale opcenten” moet betalen voor het onderhoud van de lokale wegen die door kentekenloze tractoren ongehinderd worden kapotgereden. Geen der 4 ”grote partijen” ging hier op in. Ware macht ligt bij de lobbyisten.
Op mijn dorp in Friesland heb je ook van die loonbedrijven die met enorm zwaar materieel (de grootste tractoren, giertanks en hooiwagens) de dorpsweg compleet aan gort rijden. Geen kenteken, geen wegenbelasting voor zover ik weet. Heel irritant en onrechtvaardig.
Ik voel me al 15 jaar echt een ‘roepende in de woestijn’.
Vrijdom wegenbelasting en het priv̩ autootje de rekening presenteren Рtractoren worden ook gebruikt voor grond-transporten en zand en grint, allemaal voor noppes. al 15 jaar dove oren voor onrechtvaardigheid maar wel op de bres voor subsidies en steun.
De gier-injectoren en oogstwagens zijn breder dan een vrachtauto en gebruiken dus méér dan een weghelft van de te smalle B-wegen waarop vrachtwagens elkaar al niet kunnen passeren.
Bij dit soort kwesties met de boeren is het misschien beter om te gaan roepen in de polder in plaats van de woestijn. 😉