Een smadelijke aftocht
Afghanistan. Zo’n land waar ik al twintig jaar lang meer van hoor dan ik eigenlijk wil. Laat ik er nu toch eens een analyse aan wijden. Zo’n doorwrochte verhandeling zoals we die de laatste tijd ook veelvuldig op het gebied van de virologie hebben mogen lezen. Dat niveau moet ik toch minstens ook kunnen halen, maar dan op het terrein van de wereldpolitiek.
De ervaringen met Afghanistan zijn tot dusver niet echt vrolijk stemmend. De Russen zijn er in de jaren tachtig na een invasie al een keer uit gejaagd, maar daar hebben de Westerse landen niets van geleerd. Ondanks het feit dat de Amerikanen daar enthousiast aan mee werkten door wapens te leveren aan de zogeheten Mujahedin. Je zou dus verwachten dat ze genoeg kennis van het land hadden om hun vingers daar niet aan te willen branden. Maar ja, Amerikanen hè…
Bommentuig
Na 11 september 2001 startten de Amerikanen in Afghanistan een regelrechte verdelgingsoorlog tegen Al Qaida. Met het meest vreselijke bommentuig dat je kunt verzinnen. Ontelbare onschuldige burgerslachtoffers, maar die waren ‘collateral damage’. Het spreekt voor zich dat je je met zoiets direct geliefd maakt bij de plaatselijke bevolking.
Die bevolking gingen de Amerikanen samen met andere NAVO-landen daarna opvoeden tot democratie en vrouwvriendelijkheid. Ook dat is een echec geworden, hebben we de afgelopen weken kunnen vaststellen. Wat de Westerse ambities betreft zijn we weer terug bij af: middeleeuwse mannen in jurken plus tulband en kalasjnikov maken opnieuw de dienst uit. De meest radicale versie van de sharia is weer ingevoerd.
Samenvattend na al deze nuttige ervaringen: Afghanistan is gewoon een kutland waar we niks te zoeken hebben. Als het genuanceerder ligt hoor ik dat graag van u.
Geiten melken
Als onnozele nieuwsconsument denk ik trouwens: hebben die baardmannen niks beters te doen dan met geweertjes spelen? Moeten er geen geiten gehoed en gemolken worden? Moet de papaver niet worden geoogst? Of anders het graan? Zijn er geen mijnenvelden uit vorige conflicten die moeten worden geruimd? Ligt er niet nog hier en daar een vergeten bermbom? Kan er niet eens een opzetje gemaakt worden om de rijke bodemschatten te gaan exploiteren?
Ga eens wat productiefs doen in plaats van de baas willen spelen over de een van de armste en meest ongeletterde bevolkingen ter wereld. Dan kunnen ze eindelijk ook De Vliegeraar van Khaled Hosseini eens lezen. Tot dusver is dat boek daar overigens verboden.
De vrouw
Afghanen gedijen kennelijk het best bij hun tribale opvattingen, hun krijgsheren en hun onderling wapengekletter. Daar moeten andere landen zich voor hun eigen bestwil niet mee willen bemoeien. Trek je handen ervan af. Het enig punt dat blijft schuren is de onmenselijke positie van de vrouw. Ik vrees dat daar de komende duizend jaar nog geen verandering in komt.
Maar laten we wel wezen, in Europa heeft dat ook wel eventjes geduurd. De dames hebben hier pas een eeuw stemrecht. En ach, wie op het gebied van vrouwenemancipatie zendingswerk wil verrichten kan altijd nog terecht in een veelheid van andere islamitische landen. Of binnen de katholieke kerk.
De oorlog in Afghanistan kostte de Amerikanen 815,7 miljard dollar. Er wonen 37 miljoen mensen. Ze hadden met dat geld elke Afghaan twintigduizend euro kunnen geven (per gezin loopt dat lekker op), honderdduizenden mensenlevens kunnen sparen en bovendien daarmee van al het gezeik af kunnen zijn.
Laatste revisie op 28 augustus 2021.
Arnoud Hugo
Schrijft op Arnoud Hugo en Amsterdam Centraal. Vader ZKKH. Wanneer tijd over: schrijven, muziek, voorlezen, redactie Amsterdam Centraal.
6 Reacties
John Zwart
Er zijn, nu na 20 jaar veel beschouwingen te lezen en (m.i. aangrijpende) filmbeelden van 9/11 te zien. De ontreddering op Manhattan was groot, ondanks het algemeen bezit van mobiele telefoons leek men geen grip op de paniek te kunnen krijgen. De woede die er onder (naar eigen mening) onschuldige NYC en Washington burgers ontstond moest gekanaliseerd worden, wilde men wat rust en vertrouwen in de eigen macht herstellen. Dat meende men met een snelle vernietigende aanval op het broeinest van al quaida in Afghanistan uit te voeren. Dat is heel ondoordacht geweest, weet inmiddels iedereen. Mijn persoonlijke mening was toen al: Nederland doe daar niet aan mee, we zijn niet in oorlog met Afghanistan dus houd het buiten de Navo. Maar Den Haag dacht daar anders over, evenals een politieke partij die mij toen sympathiek was en die ik prompt de rug toekeerde. ”We” waren (en zijn nog steeds) in oorlog met het internationaal terrorisme en dat is niet per definitie vanuit Afghanistan. ”We” gooien de orthodoxe islam, al quaida, IS, Taliban allemaal op één grote hoop en dachten daarmee met het vernietigen van één broeinest het internationaal terrorisme, belichaamd in de persoon Bin Lade een beslissende slag toe te brengen. Toen Bin Laden eenmaal dood was, was er geen reden meer om in Afghanistan oorlog te voeren. Maar we bleven er nog tien jaar om er in een middeleeuwse omgeving iets van een nieuwe soort westerse samenleving te creëren. Zoiets is nog nooit gelukt. En het valt mij op wanneer de mensen die 20 jaar geleden 9/11 aan den lijve beleefden in meerderheid NIET van haat en vergelding zijn vervuld. Het gebeuren is voor het individu TE GROOT om te kunnen bevatten. Niet de kleine 3000 directe dodelijke slachtoffers in de beide torens en de daarin crashende vliegtuigen en ook niet de honderdduizenden onschuldige afghanen onder de bommenregens. Zoveel leed kun je je niet voorstellen.
Iets daarvan kan tot tranen roeren, zoals toen ik hoorde over de vrouw, die aan haar nieuwe baan was begonnen op de 40e verdieping van de noordtoren van het WTC. Zij zag uit haar raam dat het eerste vliegtuig zich in de zuidtoren boorde. Ze besefte dat dit binnen minuten wereldnieuws zou zijn en belde haar ouders buiten New York. Ze wilde hen geruststellen: ‘Er is iets verschrikkelijks gebeurd, er is een vliegtuig in het WTC gevlogen. Maar wees gerust, het is de zuidtoren, ik zit in de noordtoren en ben ongedeerd’. Na twintig minuten kwam van de CIa het bericht dat er een tweede vliegtuig aankwam met als doelwit de andere toren. Onmiddellijk begon de NY firebrigade met de ontruiminng van de noordtoren, terwijl men ook nog mensen uit de brandende toren trachtte te redden. Van de jonge vrouw die haar ouders ter geruststelling belde is niets teruggevonden.
John Zwart
ik ben niet zo goed in hoofdrekenen, maar zo voor de vuist weg, denk ik dat de inderdaad geweldige somma van miljarden aan oorlogsinspanning toch verdeeld over de bevolking ”slechts” 22 duizend dollar de man/vrouw zou opleveren. Een aardig startkapitaaltje voor een bescheiden nering, dat wel, maar verre van het multimiljardairschap. Maar in mijn ogen legt het wel voldoende bloot van de waanzin van zo’n idiote expeditieoorlog. Niet, nee nooit meer aan meedoen, zeker niet in nato-verband, ook al zijn het de amerikanen die 90% van de rekening betalen.
Overigens, wat de krankzinnige evacuatietoestanden op de luchthaven Kabul betreft: waar is binnen die chaotische wanhopige situatie het Internationale Rode Kruis? Dit zijn bij uitstek humanitaire noodsituaties waarvoor ze hun Geneefse hoofdkwartier moeten uitkomen, ze zijn immers geassocieerd met de Rode Halve Maan.
Arnoud Hugo
Mijn rekenvaardigheden zijn eveneens ver onder de maat, ik heb het gecorrigeerd. Dank voor de terechtwijzing. Ach ja, je gunt die mensen het beste, nietwaar? 😉
John Zwart
Ha, ha… weet niet of het miljardairschap hen gelukkig zal maken… als ik de voorbeelden bekijk slaat geestelijke aberratie nogal veelvuldig ernstig toe.
Chipo
“Als onnozele nieuwsconsument denk ik trouwens: hebben die baardmannen niks beters te doen dan met geweertjes spelen? Moeten er geen geiten gehoed en gemolken worden? Moet de papaver niet worden geoogst? Of anders het graan? Zijn er geen mijnenvelden uit vorige conflicten die moeten worden geruimd?” Daar gebruiken ze vrouw en kind voor.
Arnoud Hugo
Daar heb je een punt. Maar op de foto hierboven zie ik toch best veel mannen de boodschappen doen. 😉