-
2007: Informant voor de Mossad
Het was weer een tijdje te lang stil rond Geert Wilders en dat kan natuurlijk niet. We kunnen deze man niet laten wegkwijnen door aandachtstekort. Daarom kwam de Telegraaf vandaag met het bericht dat Wilders lange tijd door de AIvD is geschaduwd bij zijn zeer frequente bezoeken aan de Israëlische ambassade. Wilders vindt dit natuurlijk weer ‘een grof schandaal’ en gaat zoals gebruikelijk de premier ter verantwoording roepen. Laat ik dit bericht eens onderwerpen aan een grondige beschouwing. Alleerst: hoe weet de Telegraaf dit? De Telegraaf weet dit van ‘bronnen rond de AIvD’, zo vertelt de krant in het artikel. Wat zijn ‘bronnen rond de AIvD’? De portier, de koffiejuffrouw, de schoonmakers, de haringman op…
-
2007: De Aansteller
Volkskrant, 2007: Nationaal Terrorismecoördinator Tjibbe Joustra heeft Tweede Kamerlid Geert Wilders erop gewezen tot welke ophef zijn uitspraken over de islam in Arabische landen hebben geleid. Het Kamerlid heeft het gesprek als intimiderend ervaren… Lang, lang geleden, jongens en meisjes, toen ik nog op de Protestants-Christelijke lagere school zat, moest ik eens nablijven. Het hoofd der school, van wie ik les had, sprak mij vermanend toe. Ik had namelijk de kinderen van de Rooms-Katholieke school aan de overkant uitgescholden en daarbij ook nog gevloekt.De meester keek mij door zijn brilletje lang en bestraffend aan. “Enig idee waarom ik je laat nablijven?”“Kweenie, meester…”“Dit is nou al de zoveelste keer!”“Wat, meester?”“Dat je…
-
2007: Conservatief sperma
Soms heb ik van die zonderlinge invallen. U moet me dat maar vergeven.Zo dacht ik laatst: had dat ene zaadje dat er pal naast zwom nou nét niet even beter z’n best kunnen doen? Dan hadden we nu Geert Wilders niet gehad! Nou ja, wel een Geert natuurlijk -die naam hadden die ouders toch al in gedachten- maar een andere Geert. Een aardigere.Of natuurlijk een Geertje, een gezellig en vrolijk meisje. Dat blonde haar had dan meteen ook een stuk leuker gestaan. Ja toch? Ploeterbadje Kijk, bij Inge de Bruin of Pieter van den Hoogenband kan ik me voorstellen dat precies het juiste zaadje heeft gewonnen. Dat zwemmen zat er al vroeg…
-
2006: Kool en Kalebas
In de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw was het roemruchte Amsterdamse etablissement ‘De Groene Kalebas’ het trefpunt van jonge bohémiens die zich er lieten vollopen met drank, jazzmuziek en kunstkletspraat. Het café was gevestigd in een sousterrain in de Tweede Weteringdwarsstraat. Jazzmusici als pianist Louis van Dijk en saxofonist Henk van Es traden er op. Ook zanger Boudewijn de Groot meldt dat hij er dikwijls naartoe ging. Het was naar Parijs voorbeeld verder een verzamelplaats voor alles dat zich schrijver, schilder, dichter, pleiner, existentialist of beatnik noemde. Onder het genot van een blowtje reikten de aspiraties tot in de hemel. Kat in de zak Dat waren de…
-
2006: De aap komt niet uit de verf
De aap had een vreselijke blunder begaan. Op de elfde verdieping had hij de reling van van het balkon staan schilderen. Op een ongelukkig moment had hij kennelijk de kwast een beetje te diep ingedoopt. De wind wervelde rond de torenflat en voerde de verf in honderden spetters mee. Maar de aap had het niet gemerkt. Diep beneden hem was de parkeerplaats. Tientallen witte verfspikkels regenden op de heilige koeien. De mijne is van nature rood en leek daardoor op een vliegenzwam op wielen. Een spoor van spetters leidde terug tot onder het balkon waar de aap had staan schilderen. Op z’n hoede Een zwarte Afrikaanse jongen liep buiten zware…
-
2006: Ongebluste kalk
Wij jongens waren ontdekkingsreizigers in de zandwoestijn die ze tuinstad noemden. Elke schooldag in 1959 schuimden we langs de Jan Tooropstraat, op weg naar de christelijke lagere school aan de Karel Klinkenbergstraat. Om ons daar met zekere regelmaat te laten trakteren op een oorvijg van juffrouw Van V., bijgenaamd de venijnige. In die tijd lieten de tien geboden blijkbaar nog alle ruimte voor de pedagogische tik. Het houten noodgebouw van de Prinses Julianaschool in Overtoomse Veld stond als een afgelegen missiepost in de wildernis. De tocht erheen duurde minstens een halfuur. Want onderweg hadden wij werk te doen, zoals het beklimmen van stapels bouwrijpe bakstenen, kozijnen, rioolbuizen, het klauteren in…
Previous
Next
Close
Test Caption
Test Description goes like this