
Sensualiteit bij de apotheek
Pakweg vijftien jaar geleden ging ik eens naar de apotheek om mijn medicijnen op te halen. Aan de andere kant van de toonbank verscheen voor mij een jonge vrouw in niqaab. Tegenwoordig kijken wij daar helemaal niet meer van op, zijn we er volkomen aan gewend. Toch? Maar destijds was een dergelijke uitdossing nog uiterst ongewoon en onwennig.
Twee helblauwe ogen keken mij aan. Ik had er zomaar verliefd op kunnen worden, maar zoals de volkswijsheid al leert, moet je nooit alleen afgaan op iemands blauwe ogen.
Polderboerenlul
Ik vertelde mijn naam en geboortedatum en deelde mee dat ik mijn medicijnen kwam halen. Ondertussen stond ik mij toch wel een beetje op te winden over de manier waarop bij mijn apotheek het begrip ‘klantvriendelijkheid’ in praktijk werd gebracht. Dit was vast een stagiaire van de apothekersopleiding. Het ging allemaal wat te ver naar mijn smaak.
De vrouwelijke baas van de apotheek was zelf van oorsprong Hindoestaans. Blijkbaar was zij in dit soort kwesties minder bekrompen dan zo’n polderboerenlul als ik. Verklaarbaar: van oudsher hebben Nederlanders een dusdanig koloniaal superioriteitsgevoel, dat ze alleen maar gewend zijn dat anderen zich voegen naar hún gewoonten. In de multiculturele samenleving is dat regelmatig even slikken.
Ik werd enigszins obstinaat. Toen de gesluierde apothekersassistente mij een aanvullende vraag stelde, deed ik net alsof ik haar niet goed verstond. Ik legde uit dat ik nogal doof was en daardoor grotendeels afhankelijk van liplezen.
Zo! Hier had ze niet van terug!
Gulp
Dus wel. Mij was het niet eerder opgevallen, maar in haar afhangende sluier had zij ter hoogte van haar mond een soort gulp, een horizontale gulp. Die ritste zij kordaat open en zij toonde mij een paar sensuele, rood gestifte lippen.
Zij herhaalde haar vraag. Dit keer verstond ik die écht niet, ik was te druk bezig met het lezen van haar vochtige mond.
In een verwarde opwelling leunde ik over de toonbank naar haar toe en kuste ik haar vol op de lippen, hetgeen zij gewillig toeliet. Hier kwam ik verdomd goed weg, dit had geheel verkeerd kunnen aflopen!
Ik herzag mijn mening over de klantvriendelijkheid van de apotheek.
De stagiaire lachte ondeugend en ritste haar horizontale gulp snel weer dicht.
Afbeelding: niet de vrouw van de apotheek. Bron: pixabay.
Laatste revisie op 5 augustus 2019.


2 Reacties
John Zwart
Sprookje?
Alleen voor wie niet komt achter Saüdi voordeuren. Zoals wij 😉
Henk van S tot S
Leuk,
maar nog even wachten met dit sprookje aan Z.K.K.H. voor te lezen.
🙂