De hele vorige week al speelde een nare hoest mij parten en floot de ademhaling onheilspellend. Zo’n beetje als een lugubere wind door het want van het spookschip De Vliegende Hollander . Gisteren knapte er iets. In de rug. Tijdens een hoestbui schoot een felle pijnscheut door een van de ribben aan de achterkant. Sindsdien kon er niet meer gehoest worden, want dat deed ondraaglijk pijn. Dat werd dus eventjes een vervelend dilemma voor het fysiek besturingssysteem. Ik strompelde naar het ochtendspreekuur van de huisarts. Onderweg passeerde ik de altijd vroege bejaarden die op weg waren naar de supermarkt voor de kassakoopjes van de dag. Stuk voor stuk bleven zij…