Mijn Donaldiaanse vermoeidheid

Ik lees de krant. Ik volg mijn tijdlijn op Facebook en Twitter. En elke keer overvalt mij een grote vermoeidheid. Een Donaldiaanse vermoeidheid, want de berichten over Donald Trump domineren de dag en de wereld. Enerzijds is er de hilariteit rondom de stupiditeit van zijn persoon en zijn medewerkers, anderzijds zijn er de verontrustende beleidswijzigingen.

Charlatan

Deze president annex charlatan negeert het feit dat meer dan de helft van de Amerikanen op iemand anders heeft gestemd. En dat hij alleen maar president is dankzij het rammelende kiessysteem.

Het is aannemelijk dat meer dan de helft van de Amerikaanse bevolking er anders over denkt dan hij. Niettemin bruuskeert hij al deze burgers al in de eerste dagen van zijn bewind.

Alternatieve feiten

Trump haalt een streep door vrouwenrechten en obamacare, schaft het milieubeleid bijkans af en gaat alsnog pijpleidingen leggen door indianengebieden. Hij schoffeert en kleineert de media. Zijn ambtenaren snoert hij de mond en hij liegt er onbekommerd op los. Hij noemt dit dan ‘alternatieve feiten’. Binnen één enkele week heeft Donald Trump de bevolking een regering gepresenteerd van notoire kapitalisten. Adjectieven schieten hierbij tekort: schaamteloos, egoïstisch, ultraconservatief, narcistisch, seksistisch en leugenachtig.

Dictatoriale neigingen

Dit kan natuurlijk op den duur niet goed gaan. Deze dictatoriale neigingen roepen steeds meer weerstand op. Die weerstand is uiteindelijk alleen maar te bestrijden door nóg meer onderdrukking en vuil spel.
Het lijkt erop dat Trump in kameraad Poetin zijn grote voorbeeld ziet. Maar de Russen zijn nooit anders gewend dan dictatuur en corruptie, dus die leven ermee. Amerikanen zijn vrijheid gewend. Die snoer je niet de mond.

Maatschappelijke onrust

Amerika gaat een tijd van grote maatschappelijke onrust tegemoet. En uiteindelijk moet er natuurlijk weer oorlog worden gevoerd om de aandacht af te leiden van de binnenlandse problemen.Voor de rest van de wereld betekent het dat populistische politici zich gesterkt weten in hun pogingen maatschappelijke verdeeldheid te zaaien.
Zucht. Doordat ik dit schrijf voel ik mijn Donaldiaanse vermoeidheid alweer opkomen. Maar ik moet toch érgens mijn ongenoegen kwijt…

_{Laatst bewerkt: jan 13, 2019 @ 21:49.}

Laatste revisie op 13 januari 2019.