Hoe de intocht van de Sint mijn leven veranderde

Het is 2040. Dennis kijkt terug op zijn jeugd.
“Ja, mijn ouders zijn in 2018 uit elkaar gegaan. Dat weet ik nog goed, want dat was naar aanleiding toen van de intocht van Sinterklaas. Met al dat gedoe rond Zwarte Piet. Oftewel de Afro-Iberische Roetveegpiet, zoals we tegenwoordig moeten zeggen.”

Eieren

Dat kwam zo: ik was ruim 4 jaar en ik mocht met mijn vader mee naar de intocht van Sinterklaas. We gingen al vroeg weg, want we moesten eerst langs de Lidl. Ik dacht om pepernoten te kopen, maar hij kocht twee dozen eieren. Ik wilde zeggen dat hij zich vergiste, maar ik mocht me er niet mee bemoeien.

Stadionverbod

Ik wilde graag bij het bushokje staan, dan kon hij mij erop tillen om het allemaal beter te kunnen zien. Maar hij wilde per se naar een vak toe met een lint eromheen. Daar stonden ook al zijn voetbalvrienden, zei hij. Ik wist niet dat hij die nog had, want hij had al een tijdje een stadionverbod. Dat betekent dat je het stadion niet meer in mag omdat je niet netjes op je plaats bent blijven zitten. Dacht ik toen.

Bananen

Tegenover ons vak was een ander vak met mensen erin met allerlei kleuren. Die bij ons waren allemaal wit. Ze hielden bordjes omhoog. Mijn vader wilde niet aan mij voorlezen wat erop stond.
Een vriend van mijn vader ging bananen uitdelen aan de mensen aan de overkant. Daar werd aan onze kant erg om gelachen. Ze werden steeds lolliger. Ze strekten hun ene arm schuin omhoog. Toen ik wilde meedoen, vond mijn vader dat niet goed. ‘Doe maar niet, daar ben je nog te jong voor,’ zei hij.
‘Nee hoor, dat kan ik best al,’ maar toen ik het wilde laten zien kreeg ik een klets voor mijn kop.

Stinkhoer

Mijn vader en zijn maten begonnen allerlei dingen te roepen naar de mensen aan de overkant. Vooral naar de vrouwen die erbij waren. Zoals ’stinkhoer’ en ‘hoer van de zwarten’. Ik dacht eerst dat het complimenten waren, maar toen ik ze ’s avonds aan tafel tegen m’n moeder zei, kreeg alwéér een pets voor mijn kop. Waar ik die woorden had geleerd?
‘Bij de intocht van Sinterklaas!’ zei ik naar waarheid.

Op de televisie

’s Avonds onder het eten hadden we de televisie aan. Ineens was mijn vader op tv. Hij stond eieren te gooien naar de mensen met de bordjes.
Ik had wel medelijden met ze, maar mijn vader vond het prachtig. En maar lachen, jongen.
Mijn moeder niet. Die werd witheet en begon te krijsen en te schelden tegen mijn vader van ‘tyfusfascist’ en ‘kankermongool’ en nog een heleboel andere dingen met kanker erin.
Ik kom uit een eenvoudig milieu, zal ik maar zeggen…

Nergens meer last van

Afijn, hij kon meteen z’n koffer pakken en weer bij mijn oma gaan wonen, want mijn moeder wilde geen NSB’er in huis, zoals ze dat noemde.
Het was meteen ook de laatste keer dat ik naar een intocht van Sinterklaas ben geweest. Zonde, want het is toch een echt kinderfeest.
Mijn vader is later door zijn baas ontslagen, want die had ook tv gekeken. Toen is hij maar alcoholist geworden.
Ik ben verder door mijn moeder opgevoed, dat scheelde wel. Dankzij haar ben ik toch nog goed terecht gekomen. Wij vieren alleen kerst en hebben nergens meer last van.”

Bron afbeelding: bewerkt screenshot uit video van Vice.

_{Laatste revisie: jan 11, 2019 @ 23:44.}

Laatste revisie op 11 januari 2019.