Er liep een man door onze straat. Hij droeg een grijze trenchcoat en een arbeiderspet. Kordaat stapte hij op mijn voordeur af en belde aan. Ik dacht eerst dat hij van de hondenbelasting was, maar hij lichtte even de pet en maakte zich bekend als controleur van de AP, de Autoriteit Persoonsgegevens.
Hij informeerde of ik de man was achter ‘dat weblog’.
“Ja, nou ja, een klein weblogje maar, heel bescheiden en…”
“Slaat u daarmee gegevens op van bezoekers? Want dan moet u in het kader van de nieuwe Algemene Verordening Gegevensbescherming een privacyverklaring hebben en een cookiekeuzemogelijkheid.”
Had ik mij impopulair gemaakt?
“Zoals ik al zei, het is maar een bescheiden blogje, kan geen kwaad eigenlijk. Hoe komt u dan uitgerekend bij mij? Ik dacht dat het toch vooral bedoeld was voor grote bedrijven en instellingen en ….”
De man werd een beetje kribbig.
“Ja hoor eens meneer, blijkbaar heeft u zich toch ergens in de kijker gespeeld, impopulair gemaakt, wat zal ik zeggen? Wellicht heeft u linkse opvattingen geventileerd? Iemand verbaal gefileerd of anderszins de maat genomen? Feit is wel dat wij tot op heden 796 keer zijn getipt dat uw persoonsgegevensbeschermingsbeleid niet op orde is. Dat is naar verhouding buitensporig veel!”
Tipformulier
Ik slikte even. Snel raadpleegde ik via mijn telefoon de site van de AP. Ja hoor, daar stond het:
Ai, ai, ik had blijkbaar weer eens op rechts-populistische tenen getrapt! Iedereen ging nu tippen om mij te treiteren. Er werd mij een loer gedraaid via de AVG! Waar zo’n wet al niet voor kan worden gebruikt!
De deurbel
Ik kreeg een week de tijd om alles op orde te brengen. Bij het weglopen draaide de man zich als een echte Columbo nog een keertje om.
“Nog één dingetje: Ik zag bij het aanbellen dat u zo’n elektronisch spionnetje in de deur heeft. Die apparaten maken foto’s van iedereen die aanbelt. Daar hoort dus een privacyverklaring naast te hangen. En een knop met een opt-out mogelijkheid. Wilt u mijn foto verwijderen? Maar éérst die verderfelijke website op orde brengen!”
Ik zuchtte. Haastig ging ik aan de slag om mijn kleine lieve weblogje van de ondergang te redden…
Laatste revisie op 30 mei 2020.
Nou het is misschien makkelijk om bij de hand te hebben als de persoon in kwestie ooit eens beroemd zou worden of solliciteert voor een burgemeesters of ministerspost. Dan worden alle data opeens interessant dus geld waard. Een investering dus.
Zul je net zien dat ik tegen die tijd weer dat briefje niet kan vinden waar het op staat…
Mijn 750 tips hebben dus eindelijk geholpen. 😉
Maar ja, van wie zijn die andere 46?
Hij kan maar beter eerst bij de diverse Rijksdiensten gaan controleren:
Rekenkamer: Rijk heeft databeveiliging niet op orde
https://nos.nl/artikel/2232061-rekenkamer-rijk-heeft-databeveiliging-niet-op-orde.html
Mag die A(pie)P-meneer wel gewoon op de openbare weg gefotografeerd worden?
Zo ja, dan verwacht ik toch wel een paparazzi-berichtje met foto’s in een van je volgende artikelen.
😉
@Henk: Om je gerust te stellen: op het moment van aanbellen staat hij op mijn privé-terrein. Ook zijn vingerafdruk wordt natuurlijk gescand op het moment dat hij aanbelt. Tot slot heb ik speciale tegels voor de deur die de maat van zijn schoenzolen meten. Ik zou niet weten wat ik met al die informatie moet, maar dat is bij veel datagraaiende bedrijven eigenlijk ook niet zo. 😉