Lelijke schilderijen

Lelijke schilderijen

Nederland koopt samen met Frankrijk de twee schilderijen die Rembrandt maakte van Maerten Soolmans en Oopjen Coppit. Elk land betaalt 80 miljoen. Eerder zou Nederland beide schilderijen kopen voor het dubbele bedrag. De nationalistische gevoelens van de Telegraaf waren zwaar gekrenkt: Bussemaker had de Rembrandt-deal verprutst.
Juist niet dus.

De minister heeft het in deze omstandigheden handig aangepakt. Dit was een kwestie waarin je het als minister namelijk nooit goed kunt doen. Wanneer je de schilderijen niet koopt, verdwijnt dit cultureel erfgoed naar een Arabische of Chinese particulier en krijgen we het nooit meer te zien. Wanneer je ze alle twéé koopt, geef je 160 miljoen uit aan slechts twee schilderijen, terwijl er in vorige jaren nog 200 honderd miljoen werd bezuinigd op de kunstsector. Leg dat dan maar eens uit. Tachtig miljoen lijkt dan iets minder erg en daar kom je als minister dan nog wel mee weg. En tot slot is de culturele relatie met Frankrijk niet verstoord. Die relatie lijkt me best belangrijk voor de museale uitwisseling van andere kunstschatten.

Lappen somberheid

Nu maar eens over die schilderijen zelf. Qua portret vind ik ze lelijk. Per slot van rekening waren Maerten en Oopjen niet moeders mooisten. Door de donkere tinten hang je met dit stel wel een paar lappen somberheid aan de muur. Misschien doet de familie Rothschild ze daarom ook wel de deur uit.
Deskundigen hebben mij de afgelopen week echter via de media laten weten dat de schilderijen toch bijzonder zijn. Beide echtelieden zijn namelijk ten voeten uit geschilderd en dat gebeurde in die tijd niet zo vaak. Trouwens, even terzijde, die Oopjen lijkt mij op dat schilderij behoorlijk zwanger. Maar daar heb ik nog geen deskundige over kunnen raadplegen.

Lees ook:
Medelijden met de Floriade

Waarom niet op één schilderij?

De schilderijen dateren uit de periode dat Rembrandt nog erg gedetailleerd schilderde, op latere leeftijd werkte hij meer ‘impressionistisch’. Tenslotte is het natuurlijk wel apart dat twee afzonderlijke schilderijen als het ware met elkaar getrouwd zijn. Ik vraag me dan af: wanneer het een huwelijksportret is, waarom is het stel dan niet gewoon hand in hand op één enkel schilderij gezet?
Best kans dat elke familie afzonderlijk het geld voor het schilderij voor de eigen zoon of dochter heeft opgehoest. En zo zou de geschiedenis zich dan weer mooi herhalen.

We moeten er maar in berusten, met de gedachte dat die Rembrandts op den duur zichzelf wel terugverdienen. Bij andere kostbare projecten als de JSF is daar voorlopig geen zicht op. Dat gemankeerde straalvliegtuig wordt steeds maar duurder. Maar ik heb de Telegraaf er nog niet over gehoord dat díe deal ‘verprutst’ is.

Laatste revisie op 31 juli 2020.

(681 keer bezocht, 1 bezoeken vandaag)

7 reacties op “Lelijke schilderijen

  1. Ik hou het meer op de versie van Dominee Gremdaat. De Telegraaf werd simpelweg ingezet om de Fransen op te jutten en aan te zetten tot het nakomen van hun deel van de veel eerder gemaakte afspraak. En als die onderhande;lingstactiek niet in NL is bedacht, dan zullen het wel de Rothschild’s zelf zijn geweest.

    Vervolgens wordt er nog een beetje toneel gespeeld om de Fransen in hun eer te laten.

  2. Complimenten voor je bespiegeling Arnoud. Nog voor ik alle commotie rondom deze tweelingaanschaf had vernomen kreeg ik dit gevoel: de familie Rothschild is weer de lachende derde! Kunnen ze hun Dagobert Duck geldpakhuis weer hoger vullen. Reken maar niet dat ze het stel in een mild gebaar aan het Louvre of Rijksmuseum cadeau zouden doen. Wie heeft trouwens die marktwaarde bepaald? 160 miljoen, een willekeurige slag in de lucht, door de Rothschilds bedacht? Rembrandt zal zijn hoofd hebben geschud over de waanzin voor een stel portretten in opdracht uit een lange reeks van zijn oeuvre als broodschilder.

  3. Een foto maken en op canvas laten afdrukken. De bezoeker ziet het verschil niet. 80 miljoen voor het bijzonder onderwijs was nuttiger geweest. Als de familie kloten had gehad hadden ze de schilderijen geschonken. Wat moet de rijkste familie met wat voor hun 160 euro is. ?

  4. Quote:
    “De nationalistische gevoelens van de Telegraaf waren zwaar gekrenkt: Bussemaker had de Rembrandt-deal verprutst. .”

    Die is goed:
    Er blijkbaar toch iets veranderd bij de poeppapierdrukkers sinds ’40-’45.
    😉

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Previous Next
Close
Test Caption
Test Description goes like this
Total
0
Share