In de buurt van Ryd, midden in de zuid-Zweedse bossen, ligt een autokerkhof. Vergaand verroeste autowrakken liggen lukraak langs een bosweg, tussen de bomen of half weggezakt in een sloot waar olie op drijft. Onderdelen klein en groot liggen als een roestbruine humuslaag tussen de dennennaalden en paddestoelen.
Het autokerkhof is in de jaren veertig van de vorige eeuw opgezet door schroothandelaar Ake Danielsson (1914-2000). Hij woonde er in een hutje tot 1990.
Milieuramp
Normaal zou deze milieuramp allang zijn opgeruimd. Maar het bleek een belangrijke toeristische trekpleister te worden, vooral ook bij autoliefhebbers. Want inderdaad, hoewel de autowrakken in verregaande staat van ontbinding verkeren, zijn er allerlei modellen uit een ver verleden te herkennen. Ik zag een Ford Anglia (jaren zestig), Volkswagen Kever, Volksbusjes, een ‘prehistorische’ Saab en uiteraard een overvloed aan Volvo-modellen. Sinds de jaren veertig, vijftig en zestig liggen ze daar.
Foldertjes
De gemeente Ryd besloot het maar zo te laten. De wrakken roesten steeds verder weg en over enkele decennia zal het probleem zich grotendeels zelf hebben opgelost.
Zweden heeft ongeveer 24 miljoen hectare aan bos. Dan kan men zich permitteren om deze lokale milieuvervuiling te gedogen. Je maakt er gewoon een soort museum van. Inclusief foldertjes bij de VVV. Slim gedaan eigenlijk.
Hieronder een slideshow. Muis over foto = pauze.
Laatst bewerkt: .
Laatste revisie op 18 april 2020.
