Een prachtig tijdloos kind
Oude foto’s uit voorbije eeuwen zijn altijd enorm fascinerend. Ze verbeelden een fractie van een seconde uit een andere tijd. Ze zijn omgeven door een zweem van mystiek en de romantiek van de nostalgie. Vooral wanneer er mensen op staan, kijk je naar hen met de nieuwsgierigheid naar hoe hun leven verder is gegaan na die seconde.
Een leven dat inmiddels alweer voorbij is, ook van zelfs de jongste kinderen. In veel gevallen is de foto het enige dat nog herinnert aan dat leven, verder is er vaak -zeker voor buitenstaanders- niets over bekend.
De mooiste foto’s zijn de foto’s die werkelijk iets uitdrukken, een gemoedstoestand, iets uitstralen van een karakter. Een beeld dat zo sterk is dat je bijna van deze mensen kunt houden, zelfs verliefd op ze kunt worden.
Het Stadsarchief van Amsterdam organiseert van 14 oktober 2016 tot 5 februari 2017 de tentoonstelling ‘Amsterdam 1900’, met foto’s van Breitner, Olie, Eilers en tijdgenoten. Met 300 foto’s brengt de expositie de oplevende stad en de oorsprong van de moderne (amateur)fotografie in beeld.
In de aankondiging staan enkele foto’s. Eén daarvan boeit mij direct al dermate, dat ik zeker van plan ben de tentoonstelling te bezoeken. Al is het maar om meer over die foto te weten te komen. Want in de aankondiging wordt er niets over vermeld. Alleen de bestandsnaam onthult dat het gaat om Marietje Zeegers, waarschijnlijk een dochtertje van fotograaf Jan Zeegers. Het is een foto in kleur (autochromeplaat) van de kleine Marietje, die kersen eet. Met een ernstige, bijna fronsende blik kijkt zij in de camera. Wellicht vraagt ze zich af wat dat grote rare toestel voor haar voor tovenarij uithaalt. Ze vertrouwt het niet helemaal.
De foto straalt een enorme zeggingskracht uit, mede doordat je beseft dat hier een jong leven is vastgelegd dat nu alweer ruimschoots tot het verleden behoort. Wat een mooi en tijdloos kind. Met al onze digitale cameratechniek van nu kunnen wij de emotie van een lang verstreken eeuw niet vangen.
Laatste revisie op 25 november 2019.
Arnoud Hugo
Schrijft op Arnoud Hugo en Amsterdam Centraal. Vader ZKKH. Wanneer tijd over: schrijven, muziek, voorlezen, redactie Amsterdam Centraal.
4 Reacties
JOHNN
Het is een duidelijk geënsceneerde foto, de fotograaf heeft geprobeerd een beeld als een schilderij te scheppen. Geen wonder dat Marietje onder de indruk was. Heel mooi beeld, alleen jammer van dat uitklaptafeltje.
Arnoud
Natuurlijk was het geënsceneerd, John. Dat waren alle portretfoto’s in die tijd, want de mensen moesten stil zitten. 😉 En ook het wonder van de vroege kleurenfotografie maakt deze foto heel bijzonder.
Henk van S tot S
Mooie foto.
Jammer dat A’dam dat archief niet online heeft staan.
N.B.
Marietje Zeegers was vast geen arbeiderskindje 😉
Arnoud
Misschien komt dit allemaal nog online na de expositie. Veel foto’s zijn ook particulier bezit. Maar er is ook een fotoboek bij de tentoonstelling. Hopelijk is dat niet al te duur.
En ik denk inderdaad niet dat Marietje een arbeiderskindje was, want de fotograaf Jan Zeegers (haar vader waarschijnlijk) moest toch de apparatuur kunnen bekostigen. Maar daar is niets mis mee lijkt me. ;-0