Een schip ramde de stuw bij Grave. Ernstig kapot. Het waterpeil in dat gedeelte van de Maas daalde dramatisch, waardoor schepen moesten omvaren. En het duurt nog wel even voordat de zaak definitief is gerepareerd. Het nieuws hierover bracht bij mij een nostalgisch gevoel teweeg. Vroeger werden de waterhoogten voorgelezen op de radio, door Donald de Marcas of Arend Langenberg. Op dicteersnelheid, zodat de schippers konden meeschrijven. Als kind hoorde je die waterstanden nooit, want je zat op school. Behalve! Behalve als je thuis met een griepje in bed lag en door je moeder werd vertroeteld. De radio stond aan en om tien over negen lazen Arend of Donald met sonore stem de waterhoogten voor. Dat was eigenlijk het ultieme geluk.
Spionnen
De reeks namen van plaatsen langs de grote rivieren duurde bijna eindeloos. Geen idee wat het allemaal betekende: “Mannheim 322 … (lange pauze) … plus 11, Mainz 295 … onveranderd, Keulen 185 … min 5, Lobith 966 … min 12, Borgharen 3880 …. plus 27, Belfeld 1090 … min 14, Grave beneden de sluis 498 … plus 5…” Alsof spionnen met een clandestiene radiozender gecodeerde informatie aan de vijand doorgaven. Toen het voorlezen op de radio in 1996 werd afgeschaft, wijdde dagblad Trouw er nog een weemoedig artikeltje aan en sprak van poëzie. Iets teveel eer naar mijn smaak, dan is mijn boodschappenlijst ook poëzie. Maar vooruit.Een ruig land
Doorsnee Nederlanders van boven de rivieren (zoals ik) hebben nooit geweten hoe dat eigenlijk in elkaar stak, met die stuwen in de Maas. Totdat een Duits schip er eens flink doorheen ramde. Toen kregen we kaartjes en tekeningen in de kranten. En ik besefte toen pas dat het tussen Zuid-Limburg en Lith binnen 200 kilometer wel 45 meter steil naar beneden gaat! Potverdorie, wat hebben wij eigenlijk een ruig land!Een opsteker
Het ongeluk met dat schip is natuurlijk een enorme schadepost, maar voor de educatie van ons volk is het een opsteker. Ik ga me nu ook eens verdiepen in de dijken bij mij in de buurt. Ik heb namelijk gelezen dat ik pakweg 4,5 meter onder de zeespiegel woon. Ik zal de vliering maar eens comfortabel inrichten… Foto: WikipediaLaatste revisie op 13 januari 2019.
Ja, ja Arnoud, je hebt het belevingsgeheugen goed afgestoft. Ik zie ze nu weer voor me, die schippers met een kladblokje en een stompje potlood, noteren op de kaarttafel in de stuurhut.
Grave, beneden de sluis, werd er altijd bij gezegd. Boven de sluis was blijkbaar niet belangrijk, daar was het vast altijd diep genoeg. Maar beneden de sluis, daar moet je natuurlijk wel zeker zijn van water onder de kiel.
Boven de sluis valt natuurlijk onder de stuw van Sambeek. 😉
Zeer herkenbaar verhaal. Mijn vader luisterde er immer naar op 402m. Hij voer tussen zijn 14de en 36ste op een klein binnenvaartschip en kende het hele riedeltje uit z’n hoofd. Later toen hij niet meer voer bleef ie het volgen. Zelf heb ik het dus ook vaak gehoord. Mijn benedenwoning ligt een halve meter boven NAP op een voormalige strandwal. Ik kan wel naar boven, maar dan moet mijn bovenbuurman me er in laten. 😉
Reden om goede betrekkingen met de bovenbuurman te blijven houden. 😉
Onlangs werd er ook al een spoorbrug in het Groningse geramd. Volgens mij zit Poetin erachter.
Verdomd, daar kon je best eens gelijk in hebben! Onze infrastructuur wordt ontregeld door de Russen!
Zou kunnen, maar waarom zou die er zoveel moeite voor doen:
De software van onze bruggen, sluizen sporen enz., zijn zo slecht beveiligd dat hacken veel simpeler is.
😉