Zeventien jaar bloggen

Zeventien jaar geleden begon ik met bloggen. Ik moet daar natuurlijk even bij stilstaan. Gelukkig kan ik vaststellen dat ik mij het afgelopen jaar niet al te druk heb gemaakt. Daar was wel aanleiding toe, maar ik heb daar gewoon niet zo’n zin meer in. Behalve als het gaat om ernstig onbenul bij het uitoefenen van een publieke functie. Zoals rechters die hun ego belangrijker vinden dan bescherming van de maatschappij tegen diep gestoorde types. Maar het liefst houd ik het bij persoonlijke observaties uit het dagelijks leven, want dat schijnt literair nu in de mode te zijn.

Handige rechtbank

Verder laaiden er allerlei maatschappelijke discussies op, over racisme, met de subcategorie Zwarte Piet, en #metoo. Daar moest ik wel over schrijven, want het kan natuurlijk niet zo zijn dat ik daar als enige in Nederland geen mening over heb.
Is u trouwens ook opgevallen hoe superhandig de rechtbank de strafzaak tegen de Dokkumer snelwegblokkeerders precies aan het begin van het nieuwe Sintseizoen heeft gepland? Zo stuw je de emoties direct weer naar grote hoogten. Een van de rechters werd het kennelijk meteen al teveel.

Racisme en boerinnen

Gedurende het jaar moest ik helaas ook vaststellen dat ik een racistische witte man ben. Toch nog wat geleerd dus.
In de hele #metoo discussie heb ik me solidair opgesteld en de Boerinnenkalender besproken. Die kalender is om te laten zien dat de vrouwen in Nederland, vooral de mooie, het helemaal zat zijn om telkens als lustobject te worden beschouwd.

Basisschool

Maar het allerbelangrijkste van het afgelopen jaar is natuurlijk dat mijn vierjarige zoon naar de basisschool is gegaan. Ik wil niet opscheppen, maar hij leest al. Dat biedt perspectief. Misschien volgt hij mij wel op in de zaak. Als bloggen over twintig jaar nog in de mode is tenminste. Tot zolang zal ik het zelf moeten doen.

_{Laatste revisie: jan 13, 2019 @ 11:54.}

Laatste revisie op 13 januari 2019.