Zeventien jaar geleden begon ik met bloggen. Ik moet daar natuurlijk even bij stilstaan. Gelukkig kan ik vaststellen dat ik mij het afgelopen jaar niet al te druk heb gemaakt. Daar was wel aanleiding toe, maar ik heb daar gewoon niet zo’n zin meer in. Behalve als het gaat om ernstig onbenul bij het uitoefenen van een publieke functie. Zoals rechters die hun ego belangrijker vinden dan bescherming van de maatschappij tegen diep gestoorde types. 
Maar het liefst houd ik het bij persoonlijke observaties uit het dagelijks leven, want dat schijnt literair nu in de mode te zijn.

Het schrijven van nieuwe stukjes stokt even, want ik ben bezig al mijn audioproducties uit het verleden (ook te beschouwen als ‘podcasts’) op één pagina te verzamelen. En dat zijn er bij nader inzien heel wat. Anderhalf jaar lang maakte ik bijvoorbeeld wekelijks Het Radiolog voor het cultureel programma De Avonden van de VPRO²Uitgezonden in 2006 en 2007..

Vandaag is het zestien jaar geleden dat ik begon met het schrijven van een weblog. Ik had niet kunnen denken dat ik daar zoveel jaar mee bezig zou zijn. Ik mag wel oppassen dat het niet ontaardt in Mijn Levenswerk. Voor je het weet verzeil je in bezigheden van Sagrada Familia-achtige proporties.