Naar de kapsones kostschool

Ik las dat prinses Alexia op kostschool gaat. En wel naar het eenvoudige United World College of the Atlantic in Wales. Een nogal armoedig ogend college, om niet te zeggen: het lijkt me een ruïne. Het is een kasteel uit de elfde eeuw en zo ziet het er ook uit. Haar vader Willem-Alexander heeft er indertijd ook op gezeten en dat schijnt Beatrix en Claus goed bevallen te zijn. Eindelijk een beetje rust in de koninklijke tent.

Geheel toevallig wilden mijn ouders mij indertijd óók op die kostschool doen. Daar dreigden ze tenminste altijd mee als we lastig waren: pas op, of we doen je naar een kostschool! Uiteindelijk zagen ze ervan af omdat ze het toch te sjofel vonden.
Dus dan toch maar de Mulo. Eveneens een haveloze instelling, maar in elk geval dichter bij huis.
Voor niet-ingewijden: de Mulo was wat later de Mavo werd. De Mavo was een uitgeklede versie van de Mulo. Mulo stond voor ‘Meervoudig Uitgebreid Lager Onderwijs’. Om de puinhoop nog wat te vergroten werd de Mavo (Middelbaar Aanvullend Voortgezet Onderwijs) later VMBO-T genoemd. En die scholen hebben tegenwoordig allemaal het woord ‘College’ in de naam om de devaluatie van het niveau te camoufleren. Eigenlijk is de hele verloedering van ons onderwijs sinds 1968 (‘Mammoetwet‘) in deze ene alinea samengevat.

Niet al te snugger

Er zijn verschillende redenen waarom ouders kinderen naar kostscholen sturen. Allereerst misschien omdat het kind niet al te snugger is. Op een school in de eigen wijk valt zoiets meteen op en daar krijg je dan praatjes van. En dus stuur je zo’n kind het liefst ver weg.
Een tweede reden kan zijn dat het kind thuis niet meer te handhaven is. Extreem lastig, buitengewoon losbandig, of een combinatie daarvan.

Bij mij en Willem-Alexander zal de eerste reden aan de orde zijn geweest. Bij Alexia zegt mijn gevoel dat het de tweede is: lastig en losbandig. Ik vind haar echt zo’n typetje dat een erotische bedreiging vormt voor alle puberjongetjes in de ruime omgeving van Huis ten Bosch. Om van de Griekse pummeltjes op het koninklijke vakantieverblijf nog maar te zwijgen.

Geen tijd voor kinderen

Laten we eerlijk zijn, het getuigt sowieso niet van bevlogen ouderschap als een kind naar een kostschool wordt gestuurd. Het betekent gewoon dat pa en ma allebei geen tijd voor hun kind hebben, om wat voor reden dan ook. Drukke banen, werkzaam in het buitenland, achteraf bezien geen zin in kinderen, voortschrijdend inzicht in eigen ongeschiktheid voor het ouderschap, pedagogisch sadisme of gewoon koninklijke kapsones.

Ik begrijp nu waarom een kostschool ‘kostschool heet: hij kost nogal wat. Tachtigduizend euro voor twee jaar uithuisplaatsing. Die Alexia moet wel een héél lastig kind zijn als papa W-A dat ervoor over heeft! Hij had bijna de boot moeten verkopen. Of krijg je voor zoiets óók een studietoelage van de overheid? Misschien dan ook iets voor Chantal of Fatima uit Amsterdam Nieuw-West? Gek dat nog niemand dit ziet als het zoveelste inschattingsfoutje van de majesteit.

Laatste revisie op 6 maart 2021.