Betijen. Mooi woord. Archaïsch ook. Ik moest het bij mezelf even laten betijen, al die commotie afgelopen week. Eerst ging het in de doorgesnoven media over de kwestie met het pistool van de burgemeesterspuber. Ik vond de opwinding overtrokken en onbenullig. Ik schreef een stukje vol scherts over het bezit van pistolen.
De volgende dag was er ineens geen plaats meer voor scherts. Een advocaat werd gruwelijk vermoord door een zwakzinnige maffiapuber die later werd bijgeplust naar 20 tot 25 jaar. Maar het nieuws toonde wrang aan hoe de beide gebeurtenissen zich tot elkaar verhouden: onbenulligheid en sensatiebelustheid tegenover moord, verdriet en sloop van de rechtsstaat.
Zet ik het oorspronkelijke stukje nu toch op mijn blog? Ja, want de wereld bestaat uit verschillende werkelijkheden die naast elkaar bestaan. De woede en de scherts. ...  Lees verder...

Ik moet me niet meer zo overal mee bemoeien, heb ik voor mezelf besloten. Dat is heel hinderlijk voor andere mensen. Zo kwam er laatst een man naar me toe die zei: “Wil je je er niet mee bemoeien?”
Ik had namelijk in Sybrandy’s Speelpark in Oudemirdum twee opgeschoten meiden gemaand niet zo vervelend over de baan te rennen waar kleuters probeerden hun trapautootjes op koers te houden.
Mocht niet. Het waren namelijk zijn dochters.
Je hebt van die ouders die hun kinderen van alles laten uitvreten, maar die pas van hun luie reet af komen als een ander daar wat van zegt. En dan niet om hun kinderen te corrigeren, maar de ander. ...  Lees verder...

Pakweg vijftien jaar geleden ging ik eens naar de apotheek om mijn medicijnen op te halen. Aan de andere kant van de toonbank verscheen voor mij een jonge vrouw in niqaab. Tegenwoordig kijken wij daar helemaal niet meer van op, zijn we er volkomen aan gewend. Toch? Maar destijds was een dergelijke uitdossing nog uiterst ongewoon en onwennig.
Twee helblauwe ogen keken mij aan. Ik had er zomaar verliefd op kunnen worden, maar zoals de volkswijsheid al leert, moet je nooit alleen afgaan op iemands blauwe ogen. ...  Lees verder...

Het zou goed zijn als ik vegetariër kon zijn. Dat probeer ik ook zoveel mogelijk. Maar ik groeide op met de heerlijke geur van draadjesvlees of gehaktballen in moeders keuken. Voor mij is spaarzaam en verantwoord vlees eten daardoor het hoogst haalbare.
Ik ben mij bewust van mijn eigen zondigheid, maar heb verder ook niet de illusie dat de mensheid zich massaal bekeert tot het vegetarisme. Daarvoor is de groep die het allemaal geen reet kan schelen te groot. Dat zie je bijvoorbeeld ook aan de voorgenomen Formule 1 op Zandvoort. Overal zijn we intensief bezig met de klimaatproblematiek, maar de raceliefhebbers trekken zich daar niets van aan. Maar liefst 1 miljoen (!) sukkels willen een kaartje. En zo is het dus ook met vlees. De meerderheid blijft ongegeneerd grote biefstukken op de barbecue plempen. Want dat is zo goed voor je mannelijk ego. ...  Lees verder...

Ik loop al een week getergd te prakkiseren hoe ik mijn woede in redelijk beschaafde bewoordingen kan kanaliseren. Ik ben namelijk in alle staten over het nieuwe Schipholbesluit door die zwakzinnige tuthola (VVD) de bewindsvrouwe van Infrastructuur en Waterstaat, Co₂ra van Nieuwenhuizen (VVD). Zij wil Schiphol ondanks de reeds enorme overlast nog eens laten groeien met 40000 vliegbewegingen per jaar.  ...  Lees verder...